كاربردى در شناخت راويان و تصحيح اسانيد و در نتيجه ، صحّت صدور حديث از معصوم عليه السلام و عدم آن دارد .
علّامه مامقانى (1287 ـ 1351 ق) مى نويسد :
من جملة مهمّات فى هذا الفن ، تمييز المشتركات من الرجال لتوقف تصحيح السند عليه ؛ ۱
از موضوعات بسيار مهم دانش رجال ، جداسازى راويان مشترك است ، زيرا تصحيح سند ، متوقف بر آن است .
علّامه عليارى تبريزى (1236 ـ 1327 ق) نيز مى گويد :
و بالجملة بعد كون الإسم الواقع فى سند الحديث مشتركاً لابدّ للناظر أن يبذل جهده فى تميّزه و هو من أهمّ مقاصد هذا الفنّ و أصعب مطالبه . و أسباب التميز لا تنحصر فى اُمور معدودة ، بل هى كثيرة جداً مختلفة فى القوّة والضعف ؛ ۲
در صورت مشترك بودن نام راوى كه در زنجيره سند واقع گرديده است ، بر محقق لازم است كه تمام توان خويش را در تشخيص آن به كار بندد ؛ زيرا تمييز و جداسازى راويان مشترك ، از مقاصد مهم فن رجال بوده و از مباحث مشكل آن به حساب مى آيد . اسباب تمييز راويان مشترك هم در چند امر خلاصه نمى شود ؛ بلكه بسيار فراوان بوده و در شدّت و ضعفْ متفاوت اند .
نقش كاربردى تمييز مشتركات
جداسازى عناوين مشترك ، در تصحيح اسانيد روايات و به تبع آن ، در اعتباربخشى خود حديث ، داراى نقش كاربردى بسيار زيادى است :
الف . تعيين راوى ثقه از غير آن
در مورد مكانت و جايگاه حديثى راويان مشترك ، چند فرضْ متصوّر است :
1.تنقيح المقال ، ج ۱ ، ص ۲۰۲ (چاپ رحلى).
2.بهجة الآمال ، ج ۱ ، ص ۵۷.
