و مشترك كه مردّد بين تعدادى از اسامى و راويان است ، به يك فرد خاص و راوى مشخص ، انصرافْ پيدا كند . منشأ انصراف ، ممكن است يكى از اين امور باشد :
اشتهار و معروفيت ؛ صاحب كتاب بودن ؛ كثير الروايه بودن و... .
ذكر نمونه ها
1 . على بن ابى حمزه ، بين على بن ابى حمزه ثمالى (راوى ثقه) و على بن ابى حمزه بطائنى (راوى ضعيف) ، مشترك است . در صورتى كه بدون پسوند ثمالى و بطائنى ، در سند روايتى قرار بگيرد ، انصراف به دومى دارد و منشأ آن ، اشتهار بطائنى و كثرت روايات او است .
علّامه بحرالعلوم مى نويسد : و الإطلاق على بن ابى حمزة ، من غير وصف ، ينصرف إلى الثانى ، أى على بن أبى حمزة البطائنى ، لاشتهاره و كثرة أخباره . ۱
2 . اسماعيل الجعفى ، بين اسماعيل بن جابر الجعفى و اسماعيل بن عبدالرحمن الجعفى ، مشترك است . در صورتى كه اين عنوان (اسماعيل الجعفى) در سند روايت قرار بگيرد ، به اوّلى ، انصراف دارد و منشأ آن اشتهار و معروفيت اسماعيل بن جابر و صاحب كتاب بودن اوست .
آية اللّه خويى مى نويسد :
و الإطلاق ، ينصرف إلى الأوّل ، أى إسماعيل بن جابر ، لانّه أشهر و أعرف وأنّه ذو كتاب ما لم يكن قرينة على الخلاف . ۲
3 . حسين بن خالد ، بين حسين بن خالد صيرفى و حسين بن ابى العلاء ، ۳ مشترك
1.الفوائد الرجالية ، ج ۱ ، ص ۲۶۱.
2.معجم رجال الحديث ، ج ۴ ، ص ۱۱۵.
3.ابوالعلاء ، كنيه خالد است .
