انتقال گزارش ديده ها و شنيده هاى خود ـ كه شامل احوال و اقوال اجداد گرامى شان بود ـ ، سهم بزرگى در بارورى فرهنگ غنى تشيّع ايفا كردند و با مهاجرت به مناطق مختلف ، از جمله ايران ، نقش ارزنده اى را در اشاعه مذهب تشيّع اثنى عشرى در اين سرزمين ، برعهده گرفتند و در بسيارى موارد ، در راه تحكيم مبانى اسلام راستين و دفاع از حقّ ، جان خويش را فدا كردند. نگاهى مختصر به جغرافياى پراكندگى بُقاع امام زادگان در ايران ، بيانگر اين است كه رابطه اى مستقيم بين مهاجرت سادات به يك منطقه و گرايش مردم آن منطقه به تشيّع وجود دارد . در واقع ، يكى از عوامل اصلى گرايش ايرانيان به تشيّع ، همين امر است.
بسيارى از روايات و احاديث متقن و محكم شيعه را امام زادگان ، به نسل هاى بعد منتقل كردند و اين جنبه ، بر احترام و اعتبار شخصيت ايشان ، بيش از پيش افزود . هدف اصلى و انگيزه نگارنده از نوشتن اين مقاله ، تبيين اين مقوله و نشان دادن گوشه اى از فعاليت هاى اين بزرگواران است. امروزه ، ما شاهد خيزش جامعه شيعى ايران ، به سمت ساخت و تعمير بقاع متبرّكه اى هستيم كه در جاى جاىِ اين سرزمين ، منسوب به يكى از فرزندان ائمّه عليهم السلام ، روات حديث و يا يكى از بزرگان شيعه است . مردم به جهت ثواب زيارت ^۱ و براى بزرگ داشت شخصيت ايشان ، مزارهاى آنها را بازسازى نموده ، موقوفاتى بر مزار ايشان قرار مى دهند كه اين امر ، برگرفته از توصيه هاى پيامبر صلى الله عليه و آله در مورد زيارت ائمّه عليهم السلام و اولاد آنها و تعمير بُقاع مربوط به ايشان است. آن حضرت در اين خصوص به امام على عليه السلام فرمود :
اى على! خداوند ، قبر تو و فرزندان تو را خانه اى از خانه هاى بهشت و ميدان گاهى از ميدان گاه هاى آن قرار داده است... هر كس بقاع شما را تعمير كند ، مثل اين است كه سليمان بن داوود را در ساخت بيت المقدّس ، كمك كرده است . ^۲