در الكافى ، باب «انّه من عرف إمامه لم يضرّه تقدّم هذا الأمر أو تأخّر» ، از سهل بن جمهور ، حديث روايت نموده است. ^۱

23 . حسين بن موسى بن جعفر عليه السلام

او ، ملقّب به «مفقود» است و مادرش اُمّ ولد بود. ^۲ در مورد مكان زندگى و اعقاب وى ، اختلاف نظر است. برخى بر اين عقيده اند كه وى ، مقيم بغداد بود پسرانش ، ابو القاسم و عبيد اللّه نام داشتند و دخترانى به نام هاى اُمّ الحسن ، اُمّ الحسين و اُمّ جعفر نيز ، داشته است. ^۳ برخى ديگر معتقدند كه نسل او ، منقرض شده و گروهى سه فرزند به نام هاى عبد اللّه ، عبيد اللّه و محمّد ، براى او ذكر كرده اند. در اين ميان ، در طبس ، قومى از قرن چهارم هجرى خود را اعقاب حسين بن موسى عليه السلام مى دانند و بر اين باورند كه او در طبس درگذشته و آرامگاهش نيز در آن شهر است. ^۴ اكنون آرامگاه وى در طبس ، زيارتگاه زائران است و با شكوه و عظمت خاصى ساخته شده است.
وى ، از پدر گرامى اش ، برادرش امام رضا عليه السلام ، مادرش و اُمّ أحمد بنت موسى ، حديث روايت كرده است و برخى وى را از راويان حسن برشمرده اند . ^۵ او در الكافى ، باب «الحنا بعد النورة» ، از پدرش امام موسى عليه السلام ، حديث روايت مى نمايد و ابراهيم بن اسحاق الأحمر ، آن را از وى نقل مى كند. ^۶

24 . حكيمة بنت الجواد عليه السلام

نام ايشان در كتب انساب آمده است. ^۷ در الكافى ، باب «فى تسمية من رآه عليه السلام » ، از