وى حديث نقل شده است. او براى موسى بن محمّد بن قاسم بن حمزة بن موسى بن جعفر عليه السلام روايت مى كند كه حضرت صاحب الزمان عليه السلام را در شب تولّدش ديده است . ۱
25 . خديجه بنت عمر بن السجّاد عليه السلام
وى ، همسر حسين بن زيد بن سجّاد عليه السلام است و از وى صاحب سه فرزند به نام هاى عبد اللّه ، قاسم و يحيى شد . ۲ او ، از روات حسن شمرده مى شود. ۳ در الكافى ، باب «ما يفصل به بين دعوى المحقّ و المبطل فى أمر الإمامة» ، از عمويش امام باقر عليه السلام حديث نقل مى نمايد و عبد اللّه بن ابراهيم بن محمّد جعفرى ، آن را از او روايت مى كند. ۴
26 . زيد بن السجّاد عليه السلام
او ، پس از امام باقر عليه السلام ، شريف ترين و برترين فرزند امام سجّاد عليه السلام بود. وى ، مردى پارسا ، بخشنده ، دلير و از راويان ثقه بود. همواره با قرآن ، مأنوس بود و به همين علت ، لقب «حليف القرآن» ۵ را يافت. شيخ طوسى ، او را در زمره اصحاب امام سجّاد ، امام باقر و امام صادق عليهم السلام آورده است. ۶ وى ، براى اجراى امر به معروف و نهى از منكر و خونخواهى امام حسين عليه السلام و بر ضد حكومت جابرانه هشام بن عبد الملك ، به سال 120 ق ، دركوفه ، قيام نمود. مردم كوفه ، ابتدا با او بيعت كردند ؛ ولى عاقبت ، وى را تنها گذاشتند. ۷ او در جنگ با سپاه اموى ، در دوم صفر 120 ق ، شهيد شد و چهار سال جنازه اش در كوفه به دار آويخته بود ، پس از آن نيز جنازه اش را
1.الكافى ، ج ۱ ، ص ۳۳۰.
2.سر السلسلة العلوية ، ص ۶۲.
3.تنقيح المقال ، ج ۳ ، ص ۷۷.
4.الكافى ، ج ۱ ، ص ۳۵۸.
5.الشجرة المباركة ، ص ۱۲۷.
6.رجال الطوسى ، ص ۱۲۲ و ۱۹۵.
7.الإرشاد ، ج ۲ ، ص ۱۶۹.
