ب . مرجئه ^۱

1.كلمه «ارجاء» ، در لغت ، دو معنا دارد : الف . تأخير انداختن ؛ ب . اميد دادن . اطلاق اسم مرجئه به گروهى خاص ، به معناى اوّل ، به اين دليل است كه آنان عمل را از ايمان متأخّر مى دانستند و معتقد بودند كه عمل از حيث رتبه ، بعد از ايمان بوده و داخل در حقيقت ايمان نيست ؛ امّا به معناى دوم ، به اين دليل است كه معتقد بودند ، گناه ، به ايمان و كفر ضرر نمى رساند ، همان گونه كه با وجود كفر ، طاعت ، فايده اى ندارد . بنا بر اين ، آنها به مؤمنان ، اميد مى دادند كه اگر گناهانى انجام دهند ، ممكن است بخشيده شوند (توضيح الملل : ترجمه الملل والنحل ، ج ۱ ، ص ۱۷۹) .

2.هدى السارى : مقدمة فتح البارى فى شرح صحيح البخارى ، ص ۶۴۷ ـ ۶۴۸ .