با همين سند كتاب هاى صاحب كتاب كافى در حديث كه مانندش براى اماميّه نوشته نشده است. ^۱
و در كتاب الذكرى ، پس از آوردن روايت مُرسَلى در كيفيت استخاره مى گويد:
ارسال روايت ، آسيبى نمى زند ؛ چرا كه شيخ كلينى قدس سره اين روايت را در كتابش آورده است و شيخ طوسى در التهذيب. ^۲
د . علّامه مجلسى قدس سره در آغاز شرحش بر كتاب الكافى مى گويد:
و با كتاب الكافى آغاز مى كنم، تأليف شيخ راستگو، ثقة الإسلام، پذيرفته شده همه طوايفِ مردم و ممدوح خاصّ و عام، محمّد بن يعقوب كلينى ـ كه خداوند ، وى را با امامان بزرگوار محشور فرمايد ـ ، چون از همه اصول و كتب ، مضبوط تر و جامع تر بود و از همه تأليفات فرقه ناجيه ، برتر و والاتر بود . ^۳
روشن است كه اين مدايح ، به بزرگى كتاب و كثرت روايات آن باز نمى گردد ؛ چرا كه مانند الكافى و يا بزرگ تر از آن ، از نظر حجم ، از نويسندگان قبل از كلينى و پس از كلينى ، بسيار متداول بوده كه از آن جمله است : المحاسن برقى و نوادر الحكمةى احمد بن محمّد بن عيسى اشعرى قمى و ... . اين همه ستايش و مدح ، به دليل اتقان و ضبط و تثبّت الكافى بوده است. در اين راستا ، بزرگان ديگرى چون شهيد اوّل ، در اجازه اش به شيخ زين الدين ابو الحسن على بن خازن و ملّا امين استرآبادى و صاحب معالم و صاحب مدارك و شيخ حسين ، پدر شيخ بهايى و ديگران ، كلينى و كتاب او الكافى را ستوده اند.
امتياز دوم . مطلبى كه سيّد ابن طاووس قدس سره در كتاب كشف المحجّة ، در مقام بيان اعتبار وصيّت معروف امير مؤمنان عليه السلام به فرزندش امام حسن مجتبى عليه السلام نگاشته است و