زمانى كه لشگريان داعى، به رى گسيل شدند، عامل طاهريان از پيش اين نيروها گريخت و داعى، عاملى را به نام محمّد بن جعفر در رى باقى گذارد و خود به پايتختش در شمال بازگشت. محمّد بن طاهر بن عبد اللّه ، محمّد بن ميكائيل را به رى فرستاد. دو سپاه، در خارج رى، برخورد كردند. محمّد بن جعفر، اسير شد و ابن ميكائيل، وارد رى شد. ديرى نپاييد كه حسن بن زيد، سپاهى ديگر به رى فرستاد. محمّد بن ميكائيل، شكست خورد و به درون شهر گريخت و در آنجا به دست اصحاب حسن كشته شد و رى، داعى را مسلم گشت. ^۱
در روايت مسعودى در شرح حوادث سال 250 ق، ظهور محمّد بن جعفر بن حسن در رى، از فراخوانان به سوى داعى، و جنگ هاى وى در اين شهر و اسارت وى به دست طاهريان، ذكر شده و نيز نوشته است:
پس از اين حادثه، يكى از علويان حسينى به نام احمد بن عيسى، در رى خروج كرد. و محمّد بن طاهر كه در اين شهر بود، با وى جنگيد و شكست خورده، به سوى بغداد رفت و علوى، وارد رى شد . ^۲
خبر پيروزى هاى علويان، به بغداد رسيد و به سال 255 ق، موسى بن بغا، به فرمان خليفه المعتز، به رى آمد و با داعى جنگيد و دست او را از رى كوتاه كرد. ^۳ مجددا در رمضان سال 256 ق، حسن بن زيد، بر رى چيره شد و در شوال همين سال، موسى بن بغا، به رى آمد و المعتمد، خليفه عباسى، وى را همراهى كرد. ^۴ رى، دوباره در سال 257 ق، در اختيار حسن بن زيد قرار گرفت. در سال 258 ق، مجددا جنگى ميان موسى بن بغا و نيروهاى حسن بن زيد درگرفت و ياران حسن، دچار هزيمت گرديدند و رى از دست علويان خارج گرديد. در سال 259 ق، موسى بن بغا، سردار