معاون عثمان بن سعيد در امور مالى سازمان بود ^۱ و در كنار سفير ، در بغداد باقى ماند . طبرى مى نگارد : «احمد بن اسحاق ، فعّاليت خود را تا زمان مرگ ، در عراق و در سازمان شيعه و در كنار سفرا ادامه داد» . ^۲
در اين دوران است كه براى احمد بن اسحاق و جمعى از كارگزاران ، نامه اى از سوى ناحيه مقدّسه ، صادر شد و آنان را ستود و مدح گفت . ^۳
در تمام دوران «وكالت و نمايندگى فعّال» ، بخصوص از زمان امام رضا عليه السلام ، شهر قم ، داراى نمايندگانى بود كه از ميان چهره هاى مشهور انتخاب مى شدند . آنان عبارت بودند از : زكريا بن آدم ، عبد العزيز بن مهتدى ، احمد بن اسحاق قمى و عبد اللّه بن جعفر حميرى . اين بزرگان ، از اين شهر ، اموال موقوفه فراوانى را براى ائمه عليهم السلام و در زمان نيابت ، براى مقام نيابت ارسال مى كردند . ^۴ البته در ميان نمايندگان ، افراد سودجو و فرصت طلب نيز پيدا مى شدند كه شيخ طوسى با عنوان السفراء المذمومون از آنان ياد مى كند ؛ ^۵ كه از آن جمله ، صالح بن محمّد بن سهل همدانى ، متولّى اوقاف قم است . ^۶
از جمله چهره هاى مبرّز در پايان عصر امامت و طليعه دوره نيابت ، «عبد اللّه بن جعفر حميرى» است .
وى وكيل نامىِ سفارت و از مفاخر قم و نماينده و وكيل ناحيه مقدسه در قم بود . ^۷ او در دوره نيابت ، ساحت مقام نيابت را ارج نهاد و از رازداران مقام سفارت بود .