خود مى باليد و مى فرمود : «من به دعاى صاحب الأمر ، متولّد شده ام» . ۱
او در منهج خود ، چشم به سيره سفرا دوخته بود . از اين رو ، ابن بابويه ، در ارتباط با منصور نيز طريق مقام نيابت را مى پيمايد ؛ چون حسين بن روح ، منصور را مطرود دانسته و درباره اش گفته بود : «منصور ، راه كفر و الحاد را پيموده و آن ملعون ، انديشه هايى را در ذهن اين قوم ايجاد كرده و چون مسيحيان ، او معتقد به حلول خداوند و اتّحاد با آن ذات مقدّس است» . ۲
از اين رو ، على بن بابويه ، او را از خود راند . على بن بابويه ، تسليم مقام نيابت و وكيل امام عصر عليه السلام در قم بوده است . او در منظر امام زمان عليه السلام و مورد توجّه سفير آن حضرت بود . وى تا زمان آخرين سفير ، با وجاهت تمامْ زندگى كرد تا از دنيا رحلت نمود . شيخ صدوق مى نگارد :
مقام نيابت عظما ، ابوالحسن على بن محمّد سمرى ، در جمعى از بزرگان ، براى على بن بابويه ، طلب رحمت مى كند . حضّار متعجّب مى شوند و مى گويند : او كه زنده است . سفير مى فرمايد : او هم اينك رخت از جهان بربست . پس از چند روز ، خبر رسيد كه على بن بابويه ، در همان روز رحلت كردند . ۳
به خوبى روشن است كه اين خبر را بقية اللّه الاعظم به سفيرش اعلام كرده است ؛ نه اين كه سفير ، با بصيرت الهى خود بر چنين امرى آگاه گرديده است!
غيبت صغراى امام براى قم ، عرصه افتخار و شرف
شهر قم در زمان غيبت صغراى امام عليه السلام ، از چند بُعد مورد توجه بوده است :
1 . بُعد فرهنگى : طنين فرهنگ شيعى ، در اين شهر موج مى زند . صدها اصل و كتاب در حوزه حديثى قم تدوين مى شود كه از آن جمله گنجينه گران بهاى ميراث حديثى ما
1.معجم رجال الحديث، ج۱۲، ص۳۹۸ .
2.الغيبة ، ص ۲۴۹ .
3.كمال الدين ، ج ۲ ، ص ۵۰۳ ، ح ۳۲ ؛ الغيبة ، ص ۲۴۳ .
