4. شرح روايي و بهره‌گيري از احاديث و روايات
شيخ مغنيه در شرح خود با سيطره بر روايات به گونه‌اي، شاکله شرح خود را از روايت تشکيل داده است. نقش روايات در اين شرح به گونه‌اي است که اغلب بخش‌ها و موضوعات را دربرگرفته؛ حتي موضوعاتي که در برداشت ابتدايي روايت ندارد. از جمله بحث‌هاي توحيدي، تاريخي و حتي عمومي چون اوصاف حيوانات و... در يک دسته‌بندي کلي به کارگيري روايات در اين شرح به چند صورت است:
1. بهره‌گيري از روايات معصومان (به جز خود امام) که اين مورد نيز به دو دسته تقسيم مي‌شود:
الف. استفاده از روايت معصومين به جاي شرح عبارت امام؛ همچون خطبه 141 آنجا که مي‌گويد:
«نشكوا اليک ما لا يخفي عليک»، در شرح اين عبارت تنها اين روايت را بيان مي‌کند:
و عن الإمام الصادق عليه السلام: إن الله يعلم حاجتک و ما تريد، و لكنه يجب أن تبث اليه الحوائج. ۱
و يا خطبه 158 در شرح اين عبارت امام «يدعي بزعمه انه يرجو الله»، مي‌نويسد:
و خير تفسير لهذه الجملة ما روي عن الإمام جعفر الصادق عليه السلام: فقد سئل عن قوم يعملون بالمعاصي.... ۲
ب . استفاده از روايات معصومان در ضمن شرح؛ مثلاً در شرح اين عبارت «لا تشرف نفسه علي الطمع»، مي‌نويسد:
أن يكون عفيفاً لا يقضي بالهوي، و لا يقبل الرشي، و بقول الإمام جعفر الصادق عليه السلام: أن يكون صائناً لنفسه، حافظاً لدينه، مخالفاً لهواه، مطيعاً لأمر مولاه. ۳
و يا در ضمن شرح خطبه 197 مي‌نويسد:
قال الإمام زين العابدين عليه السلام: و الذي بعث محمداً بالحق لو ان قاتل أبي الحسين ائتمنني علي السيف الذي قتله به لأديته اليه ... . ۴
به طور کلي رواياتي که از ائمه اطهار عليهم السلام در شرح خود به کار گرفته، جداي از احاديث رسيده از پيامبر، حدود صد روايت را شامل مي‌شود. البته در ميان روايات از سخنان گهربار امام جواد، امام‌هادي، امام حسن عسکري و حضرت صاحب عليهم السلام استفاده نشده است.
2. بهره‌گيري از روايات امام علي عليه السلام اين مؤلفه نيز در اين شرح به وفور ديده مي‌شود که سبب شده شرح، جلوه زيباتري به خود گيرد. اين نکته به دو دسته تقسيم مي‌شود:
الف. بهره‌گيري از روايات امام علي عليه السلام در غير از نهج البلاغة
شارح در ضمن شرح خود، از سخنان امام علي عليه السلام در غير از نهج البلاغة استفاده کرده است؛ براي
