4. بدون ترديد، بسياري از احاديث معصومان عليهم السلام تقطيع شده و نقل کامل آن به دست ما نرسيده است که اين امر آثاري را در پي داشته و خواهد داشت؛ مانند: اختلاف در اخبار، ابهام در معناي حديث و....
5. از آن رو که تقطيع نادرست تأثير نامطلوبي بر فهم احاديث گذاشته است، پيگيري حديثپژوه را ميطلبد تا با تشکيل خانواده حديث، به نقل کامل حديث دست يابد. در فرض علم به تقطيع نادرست و يا علم يا شک در عدم صلاحيت علمي راوي در امر تقطيع، اين پديده مانع از تمسک به ظهور بدوي حديث خواهد بود.
6. پيشنهاد ميگردد در هيچ حديث کوتاهي تقطيع يا اختصار صورت نگيرد و احاديث طولاني كه با چند باب مناسبت دارد، در باب مناسبتر به طور کامل نقل شود و در ابواب ديگر ـ که بخش اندكي از آنها مربوط به آن باب است ـ ، پس از تقطيع يا اختصار، يادآوري شود كه تمام حديث در چه بابي ذكر شده است و در کتب ديجيتالي محض به هيچ وجه حديثي تقطيع نشود.
کتابنامه
ـ الاستبصار، محمد بن حسن طوسي، تحقيق: سيد حسن موسوي خرسان، تهران: دارالكتب الاسلامية، چهارم، 1363ش.
ـ اضواء علي السنة المحمدية، محمود ابوريّة، بيروت: موسسة الاعلمي، پنجم.
ـ أضواء علي الصحيحين، محمد صادق نجمي، ترجمه: يحيي كمالي بحراني، قم: مؤسسةالمعارف الإسلامية، اول، 1419ق.
ـ الاعتقادات، محمد بن علي صدوق، تحقيق: غلام رضا مازندراني، قم، المحقق، 1412ق.
ـ بحار الأنوار، محمدباقر مجلسي، بيروت: دار احياء التراث، سوم، 1403ق.
ـ بحوث في علم الاصول، سيد محمد باقر صدر، تقرير: سيد محمود هاشمي، مركز الغدير، پنجم، 1417ق.
ـ براهين الحج للفقهاء و الحجج، حاج آقا رضا مدني كاشاني، كاشان: مدرسه علميه آية الله مدني كاشاني،