چنان كه از اين عبارت بر مى آيد، مؤلف از شيخ حر عاملى (د 1104 ق) صاحب وسائل الشيعة استفاده كرده است و خدمت او شايد همين كتاب شريف الكافي را درس گرفته باشد. ظاهرا او همچنين از صاحب وسائل داراى اجازه بوده است. چنان كه از عبارت «استنادى» فهميده مى شود.
2. و قال شيخنا و سندنا بهاء الملة والدين ـ جعله اللّه في الجنة من الخالدين ـ .
3. شيخنا ابو جعفر محمّد بن الحسن ـ طاب ثراه ـ .
ظاهرا مراد او در اينجا محمّد بن حسن بن زين الدين عاملى (د 1030 ق) صاحب استقصاء الإعتبار باشد.
4. و ذكر الحكيم الاستاذ الأمير محمّد باقر المنعوت بداماد ـ عامله اللّه بلطفه يوم المعاد ـ .
5. قال بعضهم.
كه ظاهرا منظور سيد بدر الدين بن احمد حسينى عاملى (زنده در 1060 ق) صاحب حاشية الكافي است.
چنان كه آمد از شيخ بهايى (د 1030 ق) با تعبير «شيخنا و سندنا» ياد كرده است. ممكن است گفته شود اين عبارت شاگردى او را نسبت به شيخ مى رساند اما با توجه به اينكه مسلما او از شيخ حر عاملى (د 1104 ق) استفاده كرده است، جمع بين اين دو استاد با فاصله زمانى زياد بعيد است.
شيخ حر عاملى در 1073 ق به ايران آمد و در مشهد الرضا ـ عليه آلاف التحية والثناء ـ مقيم شد. مشكل است بگوييم كسى كه در سال هاى حيات شيخ بهايى از او استفاده كرده است، حدود پنجاه سال بعد باز هم در محضر شيخ حر عاملى حاضر شده و الكافي را قرائت كند.
لذا بايد تعبير او از «شيخنا و سندنا» كه در اين مورد و هم در مورد صاحب استقصاء الاعتبار با ضمير متكلم مع الغير مى آورد ولى در مورد صاحب وسائل الشيعة با ضمير متكلم وحده، منظور «شيخ اصحاب و سند اصحاب» باشد.