عِلْمُهُ إِلَى اللّهِ وَإِلَى رَسُولِهِ؛ قَالَ رَسُولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله : حَلالٌ بَيِّنٌ، وَحَرَامٌ بَيِّنٌ، وَشُبُهَاتٌ بَيْنَ ذَلِكَ؛ فَمَنْ تَرَكَ الشُّبُهَاتِ نَجَا مِنَ المُحَرَّمَاتِ، وَمَنْ أخَذَ بِالشُّبُهَاتِ ارْتَكَبَ المُحَرَّمَاتِ وَهَلَكَ مِنْ حَيْثُ لا يَعْلَمُ. ^۱
شيخ ابراهيم كه شايد از شاگردان محدث عاملى باشد، شبهه اى را كه در معناى اين فقره داشته است سؤال كرده و شيخ حر به صورت مختصر به آن پاسخ گفته است.
در رساله نامى براى آن ذكر نشده است ولى در الذريعة اين رساله را جواب الشيخ ابراهيم حسنا معرفى كرده است و ما از همين نامگذارى تبعيت كرديم. ^۲
بعد از جواب شيخ حر عاملى به اين سؤال، شيخ محمد رحيم بن محمد هروى، رد و ايرادى به پاسخ عاملى دارد.
هروى از شاگردان شيخ حر و صاحب كتاب انيس المستوحشين در اخبار و احاديث است كه به مشرب اخبارى ها نوشته شده است. ^۳
نسخه اى از اين كتاب در كتابخانه آستان قدس رضوى عليه السلام نگهدارى مى شود. ^۴
آقا بزرگ تهرانى احتمال داده است بيان شيخ انصارى در فرائد الاصول در تنبيه دوّم از تنبيهات شبهه تحريميه موضوعيه كه اشاره به كلمات محدث عاملى در اطراف اين روايت كرده است، برگرفته از همين رساله يا فوائد الطوسيه باشد.
اما شيخ انصارى برخى كلمات شيخ حر عاملى را نقل كرده است كه در رساله حاضر نيست و عينا در فوائد الطوسيه آمده است، لذا مشخص است كه شيخ انصارى آن مطالب را از فوائد الطوسيه نقل مى كند. ^۵
تنها دست نوشته اى كه از اين رساله مى شناسيم، نسخه موجود در كتابخانه ملى است كه ضمن مجموعه مفصلى نگهدارى مى شود.