از آنجا كه رساله اى در صلاة الجمعه و به عنوان حاشيه بر مطالب محقق قمى ـ صاحب قوانين ـ در اين بحث دارد و خودش در اين رساله به نوشته ديگرى در همين مبحث اشاره مى كند، معلوم مى شود در فقه صاحب نظر بوده است.
از برخى ديگر از آثار او مانند التوشيعات و صك نامه كه در اخلاق و عرفان است، مشخص است او در اين مباحث نيز دستى داشته است.
دماوندى شعر نيز مى گفته و به «عبرت» تخلص مى كرده و چند كتاب و رساله در شرح لغات ديوان شعرا تأليف كرده است.
از در گذشت او آگاهى نداريم، ولى كتاب صلاة الجمعه را در 1216 ق به پايان رسانده است. ۱
آثار و تأليفات
در چند رساله اى كه از دماوندى باقى مانده است، آثار خودش را نام مى برد و مى گويد كتاب هاى خود را تحت عنوان چهل قلم و سبع مثانى نام گذارى كرده است.
هر يك از رساله هاى وى، علاوه بر اين كه نام اختصاصى دارد، مقاله اى از آن مجموعه كلىِ چهل قلم و سبع مثانى است. مثلاً رساله صلاة الجمعه را رساله نوزدهم از كتاب الاربعين كه جزيى از السبع المثانى است، معرفى مى كند و يا اين كه كوه و كتل را رساله ششم از رسائل چهل حديث، از كتاب سبع المثانى و همچنين شرح معالم الاصول را ششمين كتاب از سبع المثانى مى نامد. ۲
به نظر مى رسد رساله هاى كوچك و مقاله گونه او زير عنوانِ كلىِ «الاربعين» يا «چهل قلم» ذكر مى شود و كتاب الاربعين و چهل حديث يك عنوان از كتاب و دفتر بزرگ سبع المثانى است.
با اين تفصيل نام برخى از رسائل و مقالات او به اين ترتيب است:
1.فهرست نسخه هاى خطى كتابخانه آية اللّه مرعشى نجفى، ج ۶، ص ۲۷۱.
2.همان.
