ارتباط او با عالم بزرگ اصفهان، محمّد تقى مجلسى، منتهى به افتخار دامادى ايشان شد. ^۱ مجلسى براى شروانى اجازه نقل روايت نيز صادر نموده است. ^۲
علامه عالى مقام محمّد تقى مجلسى در اين ايام در اصفهان محفل درس و بحث داشته است و بعيد نيست كه شروانى از او استفاده كرده باشد، ولى به شاگردى او نزد مجلسى، تصريح نشده و از اجازه مجلسى براى وى نيز فهميده نمى شود، لذا تصريح به نام مجلسى اول، در زمره اساتيد محقق شروانى، خالى از ضعف نيست. ^۳

آثار و تأليفات

ملا ميرزا شروانى، از دانشمندان و فرهيختگانى است كه در بيشتر علوم متداول روزگار خود، صاحب نظر و فكر بوده و در آن رشته ها آثار و مكتوباتى از خود به يادگار گذاشته است.
او در فقه، اصول، حديث، تفسير، كلام، فلسفه و همچنين ادبيات، لغت، معناى و بيان و شعر و هندسه داراى حاشيه، كتاب و رساله است. برخى عناوين آثار او عبارت اند از:
اثبات الواجب تعالى، الاجتهاد و الاخبار، اصالة البرائة، الإمامة، البداء، تفسير آية «إن الأبرار يشربون»، التوحيد و النبوة و الإمامة، الحاشية على حاشية الخفرية، الحاشية على حاشية على حاشية الشريفة على شرح المطالع، حاشية على شرايع الإسلام، حاشية على الشفاء، دفع شبهة الإستلزام و حاشية على معالم الاصول. ^۴
در اين نوشتار آثار حديثى وى را به اختصار گزارش مى كنيم:
۱. الجمع بين الأخبار المتعارضة
آقا بزرگ تهرانى اين اثر را ضمن مجموعه اى از رسائل شروانى در كتابخانه سيد محمّد مهدى، در فيض آبادِ هند ديده است. ^۵