19
مَنهَجُ اليقين

آثار

گلستانه ، بيشتر عمر علمى اش را در تفسير آيات الهى و شرح سخنان لمات معصومان عليهم السلام صرف نموده و همه آثار وى ، در اين دو موضوع است . روش وى در نگارش آثار ، شيوه خطابى است و تعداد قابل توجّهى از آثارش به فارسى نگاشته شده است تا عموم مردم بتوانند از آنها استفاده نمايند . از ميان آثار وى ، كتاب منهج اليقين و روضة العرفا و اربعين حديث ، به صورت چاپ سنگى منتشر شده و نسخ خطّى ساير آثارش در كتاب خانه ها نگهدارى مى شوند . عناوين آثارش ـ كه نگارنده به آنها دست يافته و شايد تعداد آنها بيش از اين باشد ـ به شرح زير است :
1 . حدائق الحقائق فى شرح كلمات كلام اللّه الناطق (شرح نهج البلاغة) ، به عربى .
مهم ترين و مفصّل ترين اثر گلستانه ، اين كتاب است . گلستانه ، مدّت مديدى از عمر خود را صرف تدريس و شرح نهج البلاغة نموده است كه حاصل آن ، تأليف چهار اثر در باره نهج البلاغة است كه حدائق الحقائق ، مفصّل ترين آنهاست . او در اين شرح ، بسيارى از حوادث تاريخى و روايات مربوط به مطالب كتاب را نقل نموده و لغات را شرح كرده و بعضى مشكلات را در حواشى ، توضيح داده است . سه جلد از اين شرح ، تأليف شده است : جلد اوّل به سال 1074 ق ، جلد دوم به سال 1080 ق ، و جلد سوم ـ كه تا خطبه چهاردهم را شامل مى شود ـ ، در روز جمعه 24 رجب 1082 ، به پايان رسيده است .
مؤلّف، پس از تأليف اين سه جلد، به شرح صغير خود، موسوم به بهجه الحدائق ، پرداخته است . ۱
اين شرح ، تا كنون به چاپ نرسيده و سيزده نسخه از آن ، شناسايى گرديده است . ۲ سرآغاز اين شرح ، چنين است : «الحمد للّه الّذى رفع لنا أعلام المجد بولاء حامل لواء الحمد» .
2 . بهجة الحدائق (شرح نهج البلاغة) ، به عربى . اين اثر ، شرح كوتاه گلستانه بر نهج البلاغة است . او اين شرح را بعد از حدائق الحقائق ، نگاشته و قِسم اوّل آن را ـ كه شرح 176 خطبه را شامل مى شود ـ در نوزدهم ربيع اوّل 1092 به پايان برده است . ۳ سرآغاز آن چنين است : «الحمد للّه الّذى أبلج نهج البلاغة فى مناهج البلاغ ليكون للمستبصرين علما» .
اين شرح نيز تاكنون به چاپ نرسيده و هفت نسخه از آن ، شناسايى گرديده است . ۴
مرحوم على اكبر غفّارى ، در حواشى جلد هفتاد و چهارم بحار الأنوار ، از اين شرح ، استفاده نموده است . ۵ همچنين در برخى از نسخه هاى چاپى نهج البلاغة ، ترجمه لغات ، از اين شرح نقل شده است . ۶
3 . شرح الخطبة الشقشقية . گويا بخشى از حدائق الحقائق وى كه شرح نهج البلاغة است . ۷
4 . شرح خطبه همّام ۸ . شرح مفصّلى است بر خطبه همّام . مولّف ، اين شرح را در ضمن كتابش روضة العرفاء فى شرح الأسماء الحسنى ، درج نموده است .
5 . منهج اليقين . كتاب حاضر ، كه بعد از اين ، درباره آن توضيح خواهيم داد .
6 . روضة العرفا و دوحة العلماء فى شرح الأسماء الحسنى ، ۹ به عربى . اين كتاب با عنوان كاشف الأسماء ، با نام مؤلّف ديگرى به چاپ رسيده است . ۱۰
سرآغاز اين كتاب ، چنين است : «الحمد للّه الواحد الأحد الصمد المتعظّم بالإلهيّة المتفرّدة بالوحدة» . از اين كتاب ، تا كنون شش نسخه شناسايى شده است . ۱۱
7 . ترتيب مشيخه من لا يحضره الفقيه (رجال السيّد علاء الدين گلستانه) . اين اثر ، در 24 ورقه است و مؤلف در دايره هايى ، اسانيد و رجال ذكر شده در مشيخه كتاب من لا يحضره الفقيه شيخ صدوق را مرتّب نموده است . ۱۲
8 . كتابت مثنوى «وامق و عذرا» . مرحوم سنگلاخ ، در امتحان الفضلاء ، بيان نموده كه نسخه اى از مثنوى وامق و عذراى سروده عنصرى را ملاحظه كرده كه به خط سيد علاء الدين گلستانه ، تحرير شده بود ۱۳ .
9 . أربعون حديثا . شرح و تفسير چهل حديث است كه به چاپ رسيده و در نسخه چاپى ، آن را اشتباها به آقا نجفى اصفهانى نسبت داده اند . ۱۴
10 . روضة الشهداء . ۱۵
11 . فهرست «شرائع الإسلام» ، اثر محقّق حلّى . وى ، اين كتاب را در ربيع ثانى 1075 نوشته است . ۱۶
12 . فهرست چهار كتاب اهل سنّت . فهرستى است كه گلستانه بر كتاب جامع الاُصول ابن اثير ، صحيح البخارى ، صحيح مسلم و بخشى از شرح نهج البلاغةى ابن ابى الحديد ، نگاشته است و نسخه آن در كتاب خانه آية اللّه گلپايگانى ، به شماره 24 / 26 / 5144 ، در 51 برگ ، نگهدارى مى شود .

1.. ر. ك : فهرست نسخه هاى خطى كتاب خانه سپه سالار ، ج ۲ ، ص ۶۰ ؛ الذريعة ، ج ۳ ، ص ۱۶۱ و ج ۶ ، ص ۲۸۴ و ج ۱۴ ، ص ۱۴۵ ؛ التراث العربى ، ج ۲ ، ۳۸۱ ؛ كشف الحجب و الأستار ، سيّد اعجاز حسين ، ص ۱۹۳ .

2.. ر. ك : فهرستگان نسخه هاى خطّى حديث و علوم حديث شيعه ، ج ۳ ، ص ۴۵۲ .

3.. ر. ك : الذريعه ، ج ۳ ، ص ۱۶۱ و ج ۱۴ ، ص ۱۴۵ ؛ التراث العربى ، ج ۱ ، ص ۴۱۰ ؛ فهرست نسخ خطّى كتاب خانه آية اللّه مرعشى ، ج ۳ ، ص ۲۶۶ ؛ فهرست نسخه هاى خطّى كتاب خانه مجلس ، ج ۳۷ ، ص ۳۰۱ .

4.. فهرستگان نسخه هاى خطّى حديث و علوم حديث شيعه ، ج ۳ ، ص ۴۵۲ .

5.. بحار الأنوار ، ج ۷۴ ، ص ۴۴۲ ، پاورقى .

6.. ر. ك : الذريعة ، ج ۳ ، ص ۱۶۱ .

7.. همان ، ج ۱۳ ، ص ۲۱۴ .

8.. همان ، ص ۲۲۵ .

9.. فهرستگان نسخه هاى خطّى حديث و علوم حديث شيعه ، ج ۷ ، ص ۱۵۰ ؛ الذريعة ، ج ۱۱ ، ص ۲۹۹ و ج ۱۳ ، ص ۸۹ و ج ۱۷ ، ص ۲۳۵ .

10.. فهرستگان نسخه هاى خطّى حديث و علوم حديث شيعه ، ج ۷ ، ص ۱۵۰ ؛ الذريعة ، ج ۱۱ ، ص ۲۹۹ و ج ۱۳ ، ص ۸۹ و ج ۱۷ ، ص ۲۳۵ .

11.. فهرستگان نسخه هاى خطّى حديث و علوم حديث شيعه ، ج ۷ ، ص ۱۵۰ . نسخه ديگرى از اين كتاب ، در شهر خوى در كتاب خانه شخصى مرحوم شيخ جابر فاضلى موجود است .

12.. الذريعة ، ج ۴ ، ص ۶۹ و ج ۱۰ ، ص ۱۳۱ .

13.. امتحان الفضلاء ، ج ۲ ، ص ۲۹۶ ؛ الذريعة ، ج ۹ ، ص ۷۷۳ ، و ج ۱۹ ، ص ۳۳۱ .

14.. الذريعة ، ج ۱۱ ، ص ۵۲ .

15.. همان ، ص ۲۹۵ .

16.. همان ، ص ۳۸۴ .


مَنهَجُ اليقين
18

مدفن

درباره محلّ دفن سيّد علاء الدين محمّد گلستانه ، اختلاف وجود دارد . مرحوم سيّد مصلح الدين مهدوى ، در حواشى تذكرة القبور ، به نقل از رساله نور القدسى ، تأليف مير عبد الباقى خاتون آبادى ، عنوان نموده كه در رساله ياد شده ، با ترديد ، قبر سيّد علاء الدين گلستانه را در مقبره علّامه مجلسى ذكر نموده است . مرحوم مهدوى ، سپس مى نويسد :
و اين مطلب ، خالى از اعتبار است ؛ زيرا مرحوم مير سيّد محمّدخان مورّخ الإسلام ـ كه از فضلاى اصفهان بود و در اين اواخر ، وفات يافت و صاحب تأليف و تصنيف بود و از احفاد مير علاء الدين بود ـ ، قبر ايشان را در مقبره مقابل مسجد مصرى مى دانست . ۱
مرحوم مهدوى ، همچنين در كتاب مزارات اصفهان ، در توصيف مقبره خواجه مير حسن مى نويسد :
در سمت شمال كوچه مسجد مصرى ، از متفرّعات محلّه طوقچى ، آثار قبرستان خرابه اى است و در اتاقى نيمه خراب ، قبرى است كه به صورت سكّوى بزرگى مى باشد و نام مدفونِ در آن به نام حسن بن ابى عدنان ، از بزرگان دانشمندان و عرفاى قرن هشتم بوده و در شب پنج شنبه دهم رمضان المبارك سال 788 ق ، وفات يافته است . برخى از نويسندگان ، قبر مرحوم علاء الدين محمّد گلستانه ، متوفّا به سال 1100 ق ، را نيز در همين محل مى دانند . ۲

1.. رجال اصفهان يا تذكرة القبور ، ص ۱۳۲ .

2.. مزارات اصفهان ، ص ۱۸۲ .

  • نام منبع :
    مَنهَجُ اليقين
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1388
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 287887
صفحه از 527
پرینت  ارسال به