It is, in fact, puzzling that, although the inscriptions in the Dome of the Rock have been known to scholars for more than a century and have repeatedly been the subject of interpretation, little attention has been paid to the elements from which they were composed. On the inner face of the octagon the declaration of faith is followed by conflated verses describing the powers of God. Next the Prophet is introduced, with a blessing that, though not directly quoted from the Quran, was clearly already in use in 72 / 694. Then comes an exhortation to Christians that Jesus was also a prophet and mortal, followed by the claim that God is sufficient unto Himself. Finally comes a command to bend to His will and the threat of reckoning for those who do not.
The inscription on the outer face consists, as Kessler has pointed out, of six sections set apart by ornaments, the last being the actual foundation notice. Each of the other five sections begins with the basmalah. In each of the first four it is followed by the Umayyad shahadah and a Quranic verse arrayed in such a way as to form a self-contained and coherent statement, followed by a blessing on the Prophet. The fifth section is the complete shahadah alone. Each of these sections is thus a miniature composition encapsulating the major themes of the inscription on the inner face.

در حقيقت حيرت‌آور است که هر چند اين کتيبه‌ها در قبة‌الصخرة براي دانشمندان به مدت بيش از يک قرن شناخته شده‌اند و به طور مکرر موضوع تفسير و واکاوي بوده‌اند؛ اما توجه اندکي به عناصر تشکيل‌دهنده آن کتيبه‌ها صورت گرفته است. در نماي دروني هشت‌ضلعي اظهار ايمان با آيات ادغام‌شده دنبال مي‌شود؛ آياتي که قدرت خدا را توصيف مي‌کنند. آنگاه پيامبر معرفي مي‌شود با صلواتي که هر چند مستقيماً از قرآن نقل نشده؛ اما آن صلوات به وضوح در سال 72 استفاده مي‌شده است. در ادامه توصيه‌اي براي مسيحيان بيان مي‌شود که عيسي يک پيامبر و بشر بود و سپس اين نکته که خداوند براي خودش کافي است، نهايتاً فرماني مي‌آيد براي تسليم‌ همگان نسبت به اراده او (خدا) و تهديد و مجازات براي کساني که تسليم نمي‌شوند.
مطابق اظهارات کسلر، کتيبه در نماي بيروني حاوي شش بخش است که به وسيله تزئينات جدا‌گشته‌اند که آخرين آنها تابلوي بناي واقعي به شمار مي‌آيد. هر يک از پنج بخش کتيبه با بَسمَله آغاز مي‌شود، در هر يک از چهار بخش اول ابتدا شهادت مرسوم در زمان اموي‌ مي‌آيد و در ادامه يک آيه قرآنِ آراسته‌شده به گونه‌اي که يک جمله مستقل و سازگار را تشکيل بدهد، پس از آن صلوات بر پيامبر مي‌آيد. در بخش پنجم يک شهادت کامل به تنهايي ذکر مي‌شود. هر يک از اين بخش‌ها يک ترکيب مينياتوري هستند که دربرگيرنده موضوع اصلي کتيبه در نماي دروني هم هستند.