The brief Quranic passages on coins issued from the time of ‘Abd al-Maliks reform in 77/697 to the end of the dynasty in 132/750 are additional examples of such use; these passages include, in addition to the shahadah, verses 112:1-3 (or4) complete (except for the initial basmalah and the introductory word say ) and part of 9:33, with slight variations in the reading of the latter, so that it makes sense by itself: He sent him with the guidance and the Religion of Truth, that He may cause it to prevail over all religion.... In parallel to the contemporary inscriptions at the Dome of the Rock these extracts are clearly intended to declare the primacy of the new religion of Islam over Christianity, in particular.

B:inscription of the Mosque of the Prophet at al-Madinah

More instructive in relation to the literary form of the Quranic text is the inscription on the qiblah wall of the Mosque of the Prophet at al-Madinah, long since lost but observed and described by Abu ‘Ali Ibn Rustah during the pilgrimage of 290 / 903.
According to him, this inscription, which extended from the Bab Marwan (Bab al-Salam) in the western wall around the southwestern corner and across the qiblah wall, then around the southeastern corner to the Bab ‘Ali Bab Jibril),

به علاوه عبارات قرآني مختصر بر روي سکه‌ها از زمان اصلاحات عبد‌الملک، در سال 77 هجري تا پايان اين سلسله در سال132 نيز نمونه‌اي ديگري از چنين کاربردي به شمار مي‌روند. در روي اين سکه‌ها، علاوه بر شهادت به يگانگي خداوند، آيات اول تا سوم و گاهي چهارم سوره توحيد بدون «بسمله» و «قل» و بخشي از آيه33 سوره توبه، با تغييراتي جزئي در قرائت آيه، به گونه‌اي که آيه به تنهايي معنا دهد ـ «هو أرسله بِالْهُدى وَ دينِ الْحَقِّ لِيظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ کلِّهِ» ـ ضرب شده‌اند. به موازات (موازي با) کتيبه‌هاي موجود در قبة الصخرة، اين قطعه‌ها به وضوح مقصود آنها، اعلام برتري و تفوّق دين جديد يعني اسلام بر دين مسيحيت به طور خاص بوده است.

2ـ کتيبه موجود در مسجدالنبي

آموزنده‌تر از مورد پيشين در ارتباط با شکل لفظي متن قرآن، کتيبه ديوار رو به قبله مسجدالنبي است که مدتها پيش از بين رفت، اما توسط ابو‌علي بن روستا، در خلال حج سال290 مشاهده و توصيف شده است.
بر اساس توصيف او، اين کتيبه از باب مروان (باب السلام) در ديوار غربي شروع مي شده و دور تا دور ضلع جنوبي و در عرض ديوار قبله، و از آنجا تا ضلع جنوب شرقي، به سوي باب علي (ع) و باب جبرئيل، ادامه داشته است.