معنا و جايگاه توسل در آيات و روايات(با رويكرد نقد وهابيت)

نشریه : مجله قرآنی یاسین

نویسنده : پديدآورنده : علیرضا محمدی فرد

سال اول / شماره پیاپی / صفحه 91

چکیده :

توسل به اولياء الهي و تبرك جستن به ايشان و به زيارت قبر ايشان رفتن و كارهايي از اين قبيل از جمله مسائلي است كه ميان تمامي مسلمين، از صدر اسلام تا كنون متداول بوده و يك امر ديني مسلم تلقي مي‌شده است؛ ولي در صده‌هاي اخير فرقه وهابيت به بهانه مخالف بودن اين امور با توحيد، به انکار آن پرداخته و گاهي آن ‌را بدعت و گاهي عبادت اوليا نامیده‌اند و مسلمانان را متهم به شر ك و بت‌پرستي می‌کنند. ما در اين نوشتار قصد داريم به‌ طور مختصر به بيان معناي توسل، ادلة شرعی بودن آن، و در ضمن، به نقد اين فرقة ضاله بپردازيم. معنای لغوی و اصطلاحی توسل، عقیده وهابیون دربارة توسل، معنای صحیح توسل از دیدگاه علمای شیعه، ادله شرعی بودن توسل، مطرح، و دو نمونه از اشکالات وهابیون نقل و نقد می‌شود.

کلیدواژه‌های مقاله :توسل، وهابیت