شب‌هاي تاريک همواره از فروغ آن نور مي‌گيرند. ^۱
ـ حاکم حسکاني؛ وي در مقدمه کتاب شواهد التنزيل، معلوم مي‌دارد که آنچه موجب نگارش اين اثر گرديده، دفاع از فضائل اهل بيت عليهم السلام، بويژه فضيلت سوره هَلْ أَتَى است که توسط عدّه‌اي نابخرد، اين گونه زير سؤال رفته بود:
لم يقل أحد من المفسرين أنه نزل في علي وأهل بيته سوره هل أتى ولا شئ سواها من القرآن.
از همين رو، وي با هدف پاک سازي چهره حق از نقار عداوت‌ها، به اثبات فضايل اهل بيت عليهم السلام همت گماشته است:
فرأيت من الحسبة دفع هذه الشبهة عن الأصحاب وبادرت إلى جمع هذا الکتاب... و سميته بشواهد التنزيل لقواعد التفضيل. ^۲
ـ ابو جعفر إسکافي؛ وي که از عالمان بزرگ اهل سنت در قرن سوم است، حتي آن گاه که به مخاصمه و احتجاج با شيعه پرداخته، اين فضيلت اهل بيت عليهم السلام را ناديده نگرفته و درباره آن مي‌گويد:
ما هرگز اين را انکار نمي‌کنيم که حضرت امير عليه السلام در راه رضاي پروردگار، طعام خويش را به مسکين و يتيم و اسير بخشيد و خداوند سوره‌اي کامل در باره او و خانواده‌اش نازل فرمود. ^۳
ـ خطيب خوارزمي؛ او در مناقب خويش، آن گاه که اسما و القاب حضرت امير را بر‌مي‌شمرد، از آن گرامي با عنوان «الذي انزل فيه هل اتي» ياد مي‌کند. ^۴ و در جاي ديگر، در شأن حضرت چنين مي‌سرايد:
همانا علي عليه السلام، پيشواي اوصيا و سرور ابوبکر و عمر است.... آيا سوره هَلْ أَتَى در مدح کسي جز او و نذر خالصانه اش فرود آمده است؟. ^۵
ـ ابن طلحه فقيه شافعي؛
در عبادت علي همين عبادت و در مناقب وي همين منقبت کفايت مي‌کند که طعامش را با وجود احتياج، در راه رضاي خدا اطعام نمود. از همين روست که اين واقعه، جايگاهي عظيم و ماندگار يافته و خداوند در پي آن آيات قرآن را نازل فرموده است. به راستي که اين خاندان، براي کسي که بدآنها چنگ زند، عروة الوثقاي حق اند و مناقب ايشان در کلام وحي بيان گرديده است. مناقبي که سوره