امام علی علیه السلام

اللّهُمَّ إنَّكَ تَعلَمُ أنَّهُ لَم يَكُنِ الَّذي كانَ مِنّا مُنافَسَةً في سُلطانٍ ، ولَا التِماسَ شَيءٍ مِن فُضولِ الحُطامِ ، ولكِن لِنَرُدَّ المَعالِمَ مِن دينِكَ، ونُظهِرَ الإِصلاحَ في بِلادِكَ، فَيَأمَنَ المَظلومونَ مِن عِبادِكَ ، وتُقامَ المُعَطَّلَةُ مِن حُدودِكَ .

بار خدايا ! تو مى‌‏دانى كه آنچه از ما سر زد، از سرِ قدرت‏‌طلبى، يا به دست آوردن چيزى از متاع بى‌‏ارزش دنيا نبود؛ بلكه براى اين بود كه نشانه‌‏هاى دينت را بازگردانيم و در شهرهايت، آبادانى پديدار سازيم تا بندگان ستم‏ديده‌‏ات در امنيّت باشند و احكام بر زمين مانده‌‏ات بر پا شوند.

نهج البلاغة: الخطبة 131

>معارف حدیث>مقالات معارفی>قرآن و تفسیر

تعداد بازدید : 1368

پژوهشی تطبیقی در تفسیر آیه «فإذا فرغت فانصب» از منظر فریقین

نشریه : مطالعات تطبیقی قرآن و حدیث

نویسنده : پديدآورنده : سید محمود طیب حسینی

سال سوم / شماره پیاپی 4 / صفحه 61-84

چکیده :

یکی از آیاتی که روایات تفسیری اهل‌بیت(ع)، صحابه و تابعان دیدگاه‌های متفاوتی دربارۀ آن ارائه داده‌اند، آیۀ شریفۀ «فإذا فرغتَ فانصَب» (شرح: 7) است. در مقالۀ حاضر دیدگاه‌های مفسران صحابه و تابعین از یک سو و روایات اهل‌بیت(ع) از دیگر سو گزارش شده سپس با تطبیق دیدگاه‌های مفسران شیعه و اهل سنت آرای مفسران ارزیابی شده است. از رهگذر این بررسی تطبیقی به دست آمد که قریب به اتفاق مفسران در تفسیر این آیۀ شریفه دست به نوعی تأویل زده‌ و از مفهوم اولی آیۀ شریفه فاصله گرفته‌اند. با بررسی آرای مفسران فریقین و تحقیق در معنای آیۀ شریفه به دست آمد که تفسیر این آیۀ شریفه در نصب علی(ع) به خلافت پیامبر، که بسیاری از مفسران فریقین در برابر آن سکوت کرده و گاه آن را نقد کرده‌اند، دقیق‌ترین تفسیری است که از آیۀ شریفه در طول تاریخ تفسیر ارائه شده است.

کلیدواژه‌های مقاله :قرآن و حدیث، تفسیر قرآن، فریقین