تفسير تنزيلى در بوته نقد با تأكيد بر تفسير الحديث
سال
بیست و سوم / شماره پیاپی
197 /
صفحه
63-76
چکیده :
يكى از رويكردهاى تفسير قرآن، تفسير تنزيلى است. مفسران شيعه تاكنون تفسير كاملى بر اين مبنا تدوين نكرده اند. اما مفسران اهل سنت (آلغازى و دروزه) به آن پرداخته اند. برخى انديشمندان، آن را براى بازسازى تاريخ اسلام و برخى براى فهم بهتر قرآن لازم شمرده اند و برخى آن را روش منحصر به فرد دانسته و ساير تفاسير را تخطئه كرده اند. هدف نويسنده نشان دادن عدم تفوق تفسير تنزيلى بر تفسير ترتيبى است. اين مقاله از نوع پژوهش هاى بنيادى است و نگارنده به روش تحليل محتوا و توصيف و تحليل منابع كتابخانه اى، به اثبات مدعاى خود پرداخته است. نتيجه بررسى اين است كه با توجه به عدم امكان تبيين دقيق ترتيب نزول آيات و حتى سوره ها و عدم تأكيد پيشوايان دين عليهم السلام به تحقق اين نوع تفسير و برترى آن و...، برخى ضعف هاى تفسير الحديثِ دروزه و...، تفسير تنزيلى به عنوان نوآورى و ابتكار در تفسير پذيرفته شده است، ولى برترى آن بر تفسير ترتيبى قابل اثبات نيست.
کلیدواژههای مقاله :انگيزه مفسران، تفسير تنزيلى، مبانى تفسير، مكى و مدنى، دروزه، تفسير الحديث