امكان و ضرورت معاد روحانى
سال
بیست و دوم / شماره پیاپی
178 /
صفحه
33-52
چکیده :
«معاد»، يكى از پايه اى ترين آموزه هاى دينى است كه اساس بسيارى از آموزه هاى دينى ديگر، از جمله آموزه هاى فقهى، اخلاقى، سياسى، فرهنگى به شمار مى آيد. فلاسفه و متكلمان به تبيين و تحليل دو جنبه از معاد پرداختند: معاد روحانى و معاد جسمانى.
اين نوشتار با رويكردى تحليلى و با استفاده از شيوه عقلى و نقلى درصدد تبيين و تحليل مبانى و ادلّه «معاد روحانى» در دو بخش امكان و ضرورت آن است. اثبات وجود ساحتى دوم در انسان، به منزله مهم ترين اساس معاد روحانى، زمينه را براى بيان ادلّه عقلى و نقلى امكان معاد روحانى فراهم مى كند. اثبات ضرورت معاد روحانى نيز مبتنى بر اثبات وجود ساحتى دوم و همچنين مبتنى بر اثبات اصالت روح است. با اثبات اين مقدمات، مى توان به بيان و تحليل ادلّه ضرورت معاد روحانى پرداخت. هدف اين مقاله تحليل و ارزيابى ادلّه فلاسفه و متكلمان در اثبات ضرورت معاد و اصالت روح است.
کلیدواژههای مقاله :معاد روحانى، روح، اصالت روح، جاودانگى، تجرّد، نفس، بدن