عدالت اجتماعى در نهج‏ البلاغه زمينه ‏ها، موانع و دستاوردها

نشریه : ماهنامه معرفت

نویسنده : پديدآورنده : علی اصغر احمدی

چکیده :

عدالت اجتماعى به معنى «بهره‏ مندى همه افراد از امكانات موجود در يك جامعه به تناسب ظرفيت‏ ها» آرزوى تمام رهبران، انديشوران و آزادگان جهان از گذشته تا حال بوده است. براى تحقق عملى اين آرزوى شيرين، چاره ‏اى جز شناسايى مقدمات و مسائل ضرورى آن نيست.
مقاله حاضر، چگونگى بهره ‏مندى همه مردم از امكانات عمومى را در قالب بيان «زمينه‏ ها»، «موانع» و «دستاوردهاى» عدالت اجتماعى با نگاه محورى به نهج‏ البلاغه دنبال مى‏ كند. استخراج بهترين طرح‏ ها و راهبردى ‏ترين انديشه‏ ها در خصوص چگونگى عملياتى‏ كردن عدالت اجتماعى از موثق ‏ترين متون دينى شيعى، يعنى نهج ‏البلاغه، مهم‏ترين هدف اين نوشته است. پژوهش حاضر مبتنى بر تحقيقات كتابخانه‏ اى با نگاه متمركز به كتاب شريف نهج‏ البلاغه و شروح و كتب معتبر مرتبط با آن است كه در حقيقت جنبه توصيفى ـ تحليلى دارد. با اين‏ همه به سبب ماهيت گزارشى بحث، جهت توصيفى آن بر جنبه تحليلى غلبه دارد. ظرفيت بسيار بالاى نهج ‏البلاغه در بيان حساس ‏ترين مسائل و نشان دادن بخشى از حركت‏ هاى مديريتى عدالت‏ محور حضرت على عليه‏ السلام در دوران حكومت، محورهاى عمده اين تحقيق به شمار مى ‏آيد.