پايبندى به معاهدات بين المللى در روابط خارجى دولت اسلامى
سال
بیستم / شماره پیاپی
169 /
صفحه
77-90
چکیده :
پايبندى به معاهدات بين المللى، از مسائل مهم در روابط بين الملل است و با بررسى آن از نگاه اسلام، علاوه بر تبيين ميزان پايبندى دولت اسلامى به معاهدات، مى تواند به عنوان چارچوبى براى دستگاه ديپلماسى كشور مورد توجه قرار گيرد. روش بررسى ديدگاه اسلام، مراجعه به آيات و روايات به شيوه استدلال فقهى است؛ از اين رو، مهمترين رهاورد اين پژوهش علاوه بر جواز عقد قرارداد از سوى دولت اسلامى با ساير دولت ها، لزوم پايبندى به معاهدات به عنوان يكى از اصول روابط خارجى دولت اسلامى است و طرح مواردى از عدم پايبندى به صورت استثنا مى باشد.
يكى از موارد استثنا، «نقض عهد» از سوى طرف معاهده است كه امرى طبيعى در حقوق بين الملل مى باشد. مورد ديگر، «خوف خيانت» از سوى طرف قرارداد مى باشد كه علاوه بر وجود قرائن خيانت، بايد لغو آن به طرف مقابل اطلاع داده شود. از ديگر موارد استثنا، ايجاد تزاحم بين پايبندى به معاهدات بين المللى با مصالح و آرمان هاى دولت اسلامى است كه در صورت تحقق، براساس قاعده «اهمّ و مهم» كه به تشخيص ولىّ امر مسلمين است، بايد عمل شود.
کلیدواژههای مقاله :معاهدات بين المللى، مشروعيت، نقض عهد، خوف خيانت، مصالح و آرمان ها، روابط خارجى، دولت اسلامى.