رابطه ديندارى و خودشناسى با شكل گيرى هويت
سال
بیستم / شماره پیاپی
163 /
صفحه
117-132
چکیده :
هدف پژوهش حاضر بررسى رابطه ديندارى و خودشناسى با شكل گيرى هويت است. اين پژوهش به شيوه كتابخانه اى انجام شده است. بر اساس يافته هاى حاصل از اين پژوهش، هويت يك ساختار روانى ـ اجتماعى پيچيده است كه از ديرباز توجه جامعه شناسان و روانشناسان را به خود جلب كرده است. نوجوان در اين دوره، بايد به تعريف مناسبى از «خود» دست يابد كه منحصر به فرد و مجزاى از ديگران باشد و سازگارى شخصى و اجتماعى را براى او فراهم آورد. تعيين هويتى كه با توانايى ها، انتظارات و توقعات فرد ناسازگار باشد، سبب ايجاد بحران مى شود و فرد را با مشكلاتى در زندگى اجتماعى روبه رو مى سازد. دين نقش اساسى در تكوين هويت دارد. گرايش هاى مذهبى به عنوان يك پايگاه هويتى پرقدرت مى تواند مسير تكامل را به نوجوان نشان دهد.
کلیدواژههای مقاله :هويت، هويت دينى، بحران هويت، خود