غايت حكومت در كتاب و سنت
سال
نوزدهم / شماره پیاپی
153 /
صفحه
97-115
چکیده :
ديدگاه اسلام درباره غايت و رسالت حكومت، از موضوع هاى مهمى است كه دغدغه بسيارى از متفكران مى باشد. اينكه آيا دين افزون بر رهيافت هاى فردى، به ابعاد اجتماعى يا سياسى نظر دارد يا خير، تلقّى واحدى وجود ندارد. عده اى معتقدند آموزه هاى دينى به وظايف و تكاليف فردى منحصر است و قداست آن ايجاب مى كند وارد عرصه سياست و اجتماع نشود؛ اما گروه ديگر كه عميق تر مى انديشند، بر اين باورند كه انحصار دين به امور فردى و ناديده انگاشتن آموزه هاى اجتماعى و سياسى آن، به دليل نشناختن دين است؛ زيرا بسيارى از آموزه هاى دينى مربوط به امور اجتماعى و سياسى است. با اين جامع نگرى تعاليم دينى، مى توان موضوع را از دو جنبه مادى و معنوى بررسى كرد.
بنابراين، هدف اين نوشتار تبيين منطقى نظريه جامعيت دينى در برابر ديدگاهى است كه بر فردى بودن تعاليم اسلام تأكيد دارد و نتوانسته است دليل محكم براى آن ارائه دهد. لازم به ذكر است كه هدف و يافته هاى اصلى پژوهش، بر مبنانى عقلى و نقلى مبتنى است.
کلیدواژههای مقاله :غايت و رسالت، حكومت، كتاب، سنت، اهداف معنوى، اهداف مادى