امر به معروف و نهى از منكر و حقوق شهروندى
سال
نوزدهم / شماره پیاپی
151 /
صفحه
15-30
چکیده :
حقوق شهروندى از جمله حقوقى هستند كه از سوى خداوند منّان براى انسان وضع گرديده اند و چون ابتناى بر فطرت دارند از ثبات و قرار برخوردار بوده و دست خوش تغيرات زمانى و مكانى و يا سليقه و تصورات و شبهات ديگران نمى شوند. از اين رو، انسان ها به حكم فطرت خويش حق دارند از همه حقوق خود بهره ببرند. از سوى ديگر، زندگى اجتماعى انسان اقتضائاتى دارد كه رعايت آنها شرط اساسى و لازمه منطقى و حكم عقلى و فطرى براى رسيدن جامعه به سرمنزل مقصود است.
اين مقاله با رويكرد تحليلى و نظرى، بر آن است تا ثابت نمايد امر به معروف و نهى از منكر، هم در شمار حقوق شهروندى، و امرى فطرى است و هم براى اصلاح جامعه و پيروزى بر مشكلات وضع شده و بهترين راه براى سعادت جامعه و فرد و عالى ترين امكان براى حفظ و پاسدارى از حقوق شهروندى است و افزون بر ارزشمند بودن، داراى ما به ازاى خارجى بوده و در صورت رعايت شرايط و لوازم، قابل تحقق و عينيت است. نيز هنجار شكنى هاى اجتماعى امروز ناشى از نهادينه نشدن امر به معروف و نهى از منكر در جامعه است كه در تضاد با حقوق شهروندى مى باشد.
کلیدواژههای مقاله :امر به معروف و نهى از منكر، حقوق شهروندى، نظام اجتماعى، قوانين اجتماعى، نظارت اجتماعى