اخلاق و عرفان اسلامي در خطبه 102 نهج البلاغه
سال
هجدهم / شماره پیاپی
137 /
صفحه
چکیده :
اين مقاله به شرح و تفسير خطبه 102 نهج البلاغه مي پردازد. در شماره پيشين، استاد به بيان و شرح اوصاف بندگان شايسته خدا از منظر نهج البلاغه پرداختند. در اين شماره به شرح اوصاف بدترين بندگان خداي متعال از منظر اميرمؤمنان مي پردازد. انسان هاي محروم از الطاف، توجه، عنايت و كمك الهي، گرفتار گمراهي و انحراف از حق هستند.
كساني كه خداي متعال آنان را به خود وانهد، راهنماي مطمئني نخواهند داشت، شيطان نيز با وسوسه هاي خويش آنان را از طريق سعادت دور مي سازد و با عمل به فكر و رأي خويش، گمراه مي شوند. از اين رو، هر انسان مؤمني براي طي طريق حق بايد معارف ناب ديني و اسلامي را از منابع اصيل ديني و عالمان ديني برگيرد.
کلیدواژههای مقاله :بدترين بندگان، نهج البلاغه، اميرمؤمنان، معارف حقيقي، هدايت الهي، نعمت، ظلم و ستم