غارتگری های سرداران معاويه در قلمرو حکومتی حضرت امير عليه السلام با تهاجم ضحاک بن قيس آغاز شد و با کشتارهای بُسر بن ارطاه پايان يافت. با بررسی و تجزيه و تحليل سخنان و بيانات امير مؤمنان عليه السلام در نامه ۳۶ و مراجعه به منابع متقدم می توان دريافت كه اين نامه در جواب نامه برادر علی عليه السلام، عقيل نوشته شده و درباره غارتگری سردار معاويه، ضحاك بن قيس فهری به قلمرو حكومتی امام در سال ۳۸ هجری است. شواهد و قراين و تحليل مباحث نامه ۳۶ حاكی از آن است كه مباحث نامه نمی تواند به ماجرای غارت بسر بن ارطاه بر يمن در سال چهل هجری مربوط باشد. درگير شدن سپاه امام با لشكريان ضحاك و درگير نشدن سپاهيان آن حضرت با نيروهای بُسر در جريان حمله و غارت او، همچنين شهادت امام همزمان با اواخر حمله بسر و زنده بودن امام و نامه نگاشتن ايشان پس از حمله ضحاك از جمله دلايل مربوط بودن نامه به ماجرای ضحاك و نه بسر است.
