عظمت خداوند و خُردى آفريدگان در چشم شيعيان واقعى
سال
بیست و پنجم / شماره پیاپی
229 /
صفحه
5-12
چکیده :
اين مقال شرحى است بر كلام معصوم عليه السلام در باب عظمت خداوند و خردى آفريدگان در چشمان شيعيان واقعى. ما حقيقت خداوند را درك نمى كنيم تنها با ديدن ويژگى هاى متعالى خود و تشبيه صفات و كمالات خداوند به آنها، البته با تنزيه صفات خداوند از جنبه هاى نقص موجود در صفات و كمالات خود، آن ويژگى ها را به خداوند نسبت مى دهيم.
يكى از راه هاى درك عظمت خداوند، تفكر درباره آثار عظمت خداوند است: خلقت موجودات، آسمان ها، زمين، كهكشان ها و... .
انسان در آغاز اسپرمى بيش نبود كه آن را نيز خداوند آفريد، انسان از خود هيچ نداشت، آنچه دارد، از لطف و عنايت خداوندى است، آيا سزاوار است در برابر عظمت آفرينش و اين همه نعمت هاى بى نهايت براى خود ارزشى و شأنى قايل شويم! اگر اهل بصيرت باشيم و به مخلوقات خداى سبحان توجه كنيم، بايد از عظمت، ظرافت و زيبايى خلقت مدهوش شويم. به راستى شرم آور است انسان از اندامى كه خداوند در اختيارش قرار داده براى انجام گناه استفاده كند.
کلیدواژههای مقاله :صفات خداوند، عظمت خداوند، كمال انسان