در موارد ديگر، بعد از ذكر روايت در باب حروف مقطعه، روايت را از آن جهت كه در تفسير منسوب به امام حسن عسکري عليه السلام است، ضعيف مي‌داند. ۱
در مواردي هم روايت را از آن جهت كه راوي آن ضعيف است، نقد مي‌كند. وي مي‌گويد:
اهل حديث ابن عساكر را ضعيف دانسته‌اند، بويژه در احاديثي كه تنها خود او روايت مي‌كند. ۲
يا مي‌گويد:
اين روايت به خاطر اسماعيل بن محمد در سند آن ضعيف است. ۳
يا:
اين روايت، به خاطر شناخته نبودن يكي از راويانش، ضعيف و غير قابل اعتماد است. ۴
بررسي رجالي احاديث
همان‌طور كه پيش‌تر تصريح شد، علامه جايگاه بررسي رجالي را تنها در امور تعبدي مي‌داند و روايات را از جهت عدم مخالفت متن آن با قرآن مورد تجزيه و تحليل قرار مي‌دهد؛ ولي با اين وجود، از بررسي سند و نقد رجال احاديث در پاره‌اي از موارد غافل نبوده است و با جرح و تعديل برخي از راويان به طرد روايت حكم كرده است؛ براي مثال، هنگام بحث از روايتي در ذيل آية «يا ايها الذين آمنوا كتب عليكم الصيام» ۵ ؛ پس از نقل حديثي كه اسماعيل بن محمد در سند آن است، مي‌نويسد:
اين روايت، به دليل وجود اسماعيل بن محمد در سند آن، ضعيف است. ۶
يا در ذيل آية «ذي قوة عند ذي العرش مكين، مطاع ثم امين»۷ روايتي را از ابن عساكر مي‌آورد و مي‌گويد:
اهل حديث ابن عساكر را ضعيف دانسته‌اند، بويژه احاديثي كه تنها خود او روايت كرده باشد. ۸
در جايي ديگر از تفسيرش، در ذيل آية وَالْمُحْصَنَاتُ مِنَ الَّذِينَ أُوْتُوا الْكِتَابَ۹ ، پس از نقل روايت ابي الجارود از امام جعفر صادق عليه السلام، ذكر مي‌كند:
راوي آن ضعيف مي‌باشد. ۱۰
1.همان، ج۱۸، ص۱۸.
2.همان، ج۲۰ ص۳۶۳.
3.الميزان، ج۲ ص۳۴.
4.همان.
5.سورة بقره، آية ۱۸۳.
6.الميزان، ج۲ ص۳۴.
7.سورة تكوير، آية ۲۱ و ۲۰.
8.الميزان، ج۲۰ ص۳۶۳.
9.سورة ممتحنه، آية ۱۰.
10.الميزان، ج۱۹ ص۴۱۶.
