جايگاه راست گويى و درست كردارى در معارف اسلام
سال
بیست و پنجم / شماره پیاپی
222 /
صفحه
5-11
چکیده :
اين مقاله به ويژگى شيعيان و نقش راست گويى و درست كردارى در معارف ناب اسلامى مى پردازد. اميرمؤمنان على عليه السلام پس از آنكه عرفان الهى و عمل به دستورهاى خداى سبحان و برخوردارى از فضايل و ملكات اخلاقى را سه ويژگى اساسى و كلى شيعيان واقعى برمى شمارند، مى فرمايند: «مَنْطِقُهُمُ الصَّوَابُ»؛ گفتار شيعيان درست و بهنجار است.
نعمت سخن گفتن از جمله نعمت هاى بزرگ خداوند سبحان به بشر و وجه تمايز او از ساير حيوانات است. قرآن كريم نيز مى فرمايد: «خَلَقَ الإِنسَانَ عَلَّمَهُ الْبَيانَ»(الرحمن: 3ـ4). سخن گفتن نعمتى است كه قوام انسانيت به آن است. اما آفت بزرگ آن، دروغ است؛ چراكه هدف از سخن گفتن، آگاهى بخشى به مخاطب از داشته ها و اطلاعات درست است، و دروغ گمراه ساختن مخاطب است و اين خلاف مقتضاى فطرت خدادادى است. در آموزه هاى دينى كليد و منشأ همه پليدى ها دروغ شمرده شده است.
کلیدواژههای مقاله :راست گويى، دروغ، فطرت، آموزه هاى دينى