حضرت زينب(عليها السلام)؛ شخصيت و نقش ايشان در نهضت كربلا
سال
شانزدهم / شماره پیاپی
114 /
صفحه
چکیده :
حضرت زينب(عليها السلام) داراي اوصاف جدّه اش حضرت خديجه(عليها السلام) بود. اين بانوي با عظمت افزون بر ويژگي هايي مانند عفّت، صبر، عقيله بني هاشم، عالمه غيرمعلَّمه و شريكةالحسين بودن، نقش سرنوشت سازي در نهضت كربلا و حفظ اين قيام عظيم داشت. در تكوّن شخصيت حضرت زينب(عليها السلام)، عامل وراثت، تربيت و محيط نقش بنيادين داشتند. بدين لحاظ، در پي حادثه كربلا، حضرت زينب(عليها السلام)مسئوليت سنگيني عهده دار گرديد. امام حسين(عليه السلام) پديدآورنده نهضت بود، ولي ادامه دهنده آن خواهرش حضرت زينب(عليها السلام) گرديد. اين بانو پس از شهادت امام حسين(عليه السلام) و ياران ايشان در كربلا، در كوفه و شام، رسالت خويش را به خوبي انجام داد و با استفاده از فرصت ها، ضربه هاي كاري بر دشمن وارد ساخت. حضرت زينب(عليها السلام) با خطبه هاي آتشين خويش، تبليغات دروغين بني اميّه را خنثا نمود. ايشان مردم كوفه را به خاطر پيمان شكني شان، از خواب غفلت بيدار ساخت و نيز هياهوي تبليغات دروغين يزيد در ميان مردم شام را برملا ساخت و زمينه انقلاب را در كوفه و شام فراهم نمود، به گونه اي كه يزيد با دستپاچگي از كار خود اظهار ندامت نمود و اهل بيت پيامبر(عليهم السلام) را با قافله سالار آن، حضرت زينب(عليها السلام)، با احترام فراوان به مدينه بازگرداند. هدف نوشتار حاضر بررسي شخصيت حضرت زينب(عليها السلام)، جايگاه رسالت ايشان و به انجام رسانيدن آن است.
کلیدواژههای مقاله :زينب(عليها السلام)، عبادت، عفّت، صبر، شجاعت، فصاحت، رسالت