ثبات و تغيير شخصيت
سال
شانزدهم / شماره پیاپی
112 /
صفحه
چکیده :
به راستى شخصيت انسان چگونه شكل مى گيرد؟ پس از شكل گيرى، آيا امكان تغيير و تحوّل در آن وجود دارد؟ اين دو، از موضوعات مهم و مطرح در دانش روان شناختى است. در اين مقاله به ارائه رويكرد صفات در روان شناسى و دين در اين موضوع پرداخته شده است.
روان شناسان با رويكرد صفات كوشيده اند با روش علمى و پژوهش هاى مقطعى و طولى، اين موضوع را مورد بررسى قرار دهند، نتايج اين پژوهش ها نشان مى دهد كه سرعت ايجاد و تغيير صفات با بالا رفتن سن كاهش مى يابد، به ويژه از 30 سالگى تغييرات بسيار اندكى در افراد مى توان مشاهده كرد. البته بروز حوادث سهمگين مانند جنگ، بيمارى هاى حاد، طلاق و... در تغيير صفات در سنين بالاتر مؤثرند.
اين موضوع در اين مقال، از منظر دين، به ويژه با نگاه انديشمندان مسلمان علم اخلاق مورد بررسى قرار گرفته است و نشان داده شده كه روحيات افراد از نظر بى طرف بودن، پذيرا بودن و مقاوم بودن و همچنين سن و سال در اين تحول نقش اساسى دارد. در مجموع، از روايات استفاده مى شود كه از سن 40 سالگى كار تربيت با جريان عادى خود تأثير اندكى دارد و بايد منتظر حوادث، موقعيت ها و عناياتى ويژه بود.
کلیدواژه‌های مقاله :تغيير شخصيت، ثبات، تغيير، صفت، اخلاق، عادات، تربيت، بازسازى
