۱۸۳.امام صادق عليه السلام ـ دو دليل بر اثبات پيامبران و رسولان ـ :.. . پس ، ثابت شد كه از سوى خداوند حكيم دانا ، بايد در ميان خلقش كسانى باشد كه آنان را امر و نهى كنند ، و سخنگويانى از جانب او عز و جل باشند . ايشان همان پيامبران و برگزيدگانِ از ميان خلق او هستند ؛ حكيم اند و حكمت مى آموزند و با حكمت فرستاده شده اند و با آن كه در خلقت و هيأت همانند ساير مردمان اند ، در چيزى از حالات و احوال ، با آنان شريك نيستند. ^۱

۱۸۴.امام رضا عليه السلام :... اگر كسى بگويد : چرا شناخت پيامبران و اعتراف به آنها و اقرار به [لزوم] فرمان بردارى از آنان ، بر مردم واجب است؟ در پاسخ گفته شود : چون در وجود مردم و قُواى آنان ، چيزى نيست كه با آن ، مصالحشان را كامل سازند ، و آفريدگار نيز برتر از آن است كه ديده شود ، و ناتوانى و عجز آنان از ادراك او آشكار است . پس ، چاره اى جز آن نيست كه ميان خداوند و مردم ، پيام آورى باشد كه اوامر و نواهى و ادب [و آموزه هاى] او را به ايشان برساند ، و آنها را به آنچه مايه سود و زيانشان مى شود ، آگاه سازد. ^۲

۱۸۵.امام على عليه السلام ـ در ديوان منسوب به ايشان ـ :فدايت شوم ! دانش بجوى و ادب بياموز /
تا بدين سبب ، قوىْ دست شوى ، و نيكو طلب كن!
زهى آن جوانى كه او نَسَب هايش بزرگوارى است /
آفرين بر آن بزرگوارى اى كه نَسَب او شود!

است ، به شما تعليم دهم ، و ادبتان آموزم. ^۱

۱۸۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ در نامه اش به اكثم بن صيفى ـ :از محمّد پيامبر خدا ، به اكثم بن صيفى : هم صدا با تو ، خدا را مى ستايم و سپاس مى گويم ؛ خداى تعالى به من دستور داد كه بگويم : «معبودى جز اللّه نيست» ، و مردم را نيز به گفتن آن فرمان دهم . مردم همگى آفريده خداى عز و جل هستند ، و همه كارها از آنِ اوست . آنان را آفريد و ميراند ، و همو دوباره زنده شان مى كند و بازگشت به سوى اوست . من آداب رسولان الهى را به شما آموختم و بى گمان ، درباره خبر بزرگ پرسيده خواهيد شد و پس از چندى ، خبر آن را خواهيد دانست. ^۲

۱۸۱.امام على عليه السلام ـ در نامه اى كه توسط قيس بن سعد به مصريان فرستاد ـ :.. . از جمله چيزهايى كه خداوند عز و جل اين امّت را بدان مفتخر ساخت ، و اين فضيلت را به آنان ارزانى داشت ، اين بود كه محمّد صلى الله عليه و آله را به سويشان فرستاد ، و او كتاب و حكمت و سنّت و فرايض را به ايشان آموخت و ادب شان كرد تا در راه راست ، گام زنند. ^۳

۱۸۲.امام على عليه السلام :بر تو باد مدارا كردن با مردم ، گرامى داشتن دانشمندان ، و گذشت از لغزش هاى برادران ؛ چرا كه سرور عالميان ، تو را چنين ادب آموخته و فرموده است : «از كسى كه به تو ستم كرده است ، گذشت كن و با كسى كه از تو بريده است ، پيوند زن و به كسى كه از تو دريغ ورزيده است ، عطا كن». ^۴