6 / 11

كيفر دادن به اندازه جُرم

۲۳۱.المعجم الكبير ـ به نقل از اسد بن وداعه ـ :مردى كه به او «جُزء» گفته مى شد ، نزد پيامبر صلى الله عليه و آلهآمد و عرض كرد : اى پيامبر خدا! خانواده ام مرا عصبانى مى كنند . چگونه مجازاتشان كنم؟
فرمود : «گذشت كن!»
دوباره پرسيد ، و بار سوم كه پرسيد ، پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود : «اگر هم مجازات مى كنى ، به اندازه گناه و جرمْ مجازات كن ، و از [زدن به] صورت ، پرهيز كن». ^۱

۲۳۲.امام على عليه السلام :بسا گناهى كه اندازه كيفر آن ، همان آگاه ساختن گنهكار از جُرمش است. ^۲

6 / 12

آخرين دوا و چاره

۲۳۳.امام على عليه السلام :اين امر [خروج ناكثين] را تا زمانى كه قابل مهار كردن باشد ، مهار مى كنم ، و اگر چاره اى نيافتم ، آخرين دوا ، داغ كردن است [و با آنها مى جنگم]. ^۳

۲۳۴.امام على عليه السلام :كسى كه احترام نهادنْ اصلاحش نكند ، اهانت كردنْ اصلاحش مى كند. ^۴

۲۲۵.امام على عليه السلام :هر گاه به خردمند با اشاره كنايه بزنى ، اين ، براى او سرزنشى دردآور است. ^۱

۲۲۶.امام على عليه السلام :گوشزد كردنِ لغزش خردمند به او ، از دردآورترين سرزنش ها براى اوست. ^۲

۲۲۷.امام على عليه السلام :گوشه زدن به خردمند ، سخت ترين سرزنش براى اوست. ^۳

۲۲۸.امام على عليه السلام :آن كه اشاره و كنايه كفايتش كند ، از صراحت گويى ، بى نياز مى شود. ^۴

6 / 10

گذشت همراه با نكوهش

۲۲۹.مسند ابن حنبل ـ به نقل از عبد اللّه بن عمر ـ :مردى نزد پيامبر صلى الله عليه و آلهآمد و عرض كرد : اى پيامبر خدا! خادمى دارم كه بدى مى كند و ظلم مى نمايد . آيا او را بزنم؟!
پيامبر فرمود : «هر روز ، هفتاد بار از او گذشت كن». ^۵

۲۳۰.امام على عليه السلام :نكوهشِ همراه با گذشت ، براى كسى كه عقل داشته باشد ، از زدن سخت تر است. ^۶