فرمود : «صد تا ، صد تا»؟! امام عليه السلام دو بار اين جمله را تكرار كرد . و سپس فرمود : «يعنى حدّ زنا؟! از خدا بترس!» .
گفتم : فدايت شوم ، چند ضربه بايد بزنم؟
فرمود : يكى.
گفتم : به خدا سوگند ، اگر بداند كه يك ضربه بيشتر به او نمى زنم ، روزگارم را سياه مى كند!
فرمود : «پس ، دو تا».
گفتم : فدايت شوم ! باز هم روزگارم تباه مى شود .
آن قدر با امام عليه السلام چك و چانه زدم كه به پنج ضربه رساند . سپس با عصبانيّت فرمود:
«اى اسحاق! اگر حدّ جرمى را كه مرتكب مى شود ، مى دانى ، آن حد را بر او جارى كن و از حدود خدا ، فراتر مرو!». ^۱

۲۶۲.عدّة الداعى :شخصى گفت كه نزد امام رضا عليه السلام از فرزندم شكايت كردم . فرمود : «او را نزن ، بلكه با او قهر كن؛ امّا زمان آن را به درازا مكشان». ^۱

7 / 8

از اندازه گذشتن

۲۶۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :براى ادب كردن (تنبيه) بيش از سه ضربه مزن كه اگر چنين كنى ، در روز قيامت ، قصاص خواهى شد. ^۲

۲۶۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :افراد خردسال خانواده ات را براى نماز و تحصيل طهارت ، تربيت كن و چون به ده سالگى رسيدند ، [براى اين كار] بزن؛ ولى از سه ضربه تجاوز مكن. ^۳

۲۶۵.امام صادق عليه السلام :كودكان مكتب خانه ، مشق هايشان را در برابر امير مؤمنان نهادند تا از بين آنها بهترينش را انتخاب كند.
فرمود : «هان! اين ، نوعى داورى است و بى عدالتى در آن ، چونان بى عدالتى در قضاوت كردن است . به معلّمتان بگوييد كه اگر براى تنبيه ، بيش از سه ضربه بزند ، قصاص خواهد شد». ^۴

۲۶۶.الكافى ـ به نقل از اسحاق بن عمّار ـ :به امام صادق عليه السلامگفتم : گاهى اوقات بچّه را به خاطر كار حرامى كه مرتكب شده است ، مى زنم .
فرمود : «چند ضربه مى زنى؟» .
گفتم : گاهى صد ضربه مى زنم.