چهل حدیث از حضرت زهرا سلام الله علیها

۱.بهترین جانشین پیامبر(ص)

^{حضرت فاطمةُ(س)}:اُشهِدُ اللّه تَعالی لَقَد سَمِعتُهُ(ص) یقولُ: عَلِیٌّ خَیرُ مَن أخلُفُهُ فیکم، وهُوَ الإِمامُ وَالخَلیفَةُ بَعدی.

^{حضرت فاطمةُ(س)}: خدای متعال را گواه می گیرم که شنیدم پیامبر(ص) می فرمود: «علی، بهترین کسی است که او را میان شما جانشین می گذارم و او امام و خلیفه پس از من است».

_{کفاية الأثر : ص ۱۹۹}

۲.درود فرستادن بر حضرت فاطمه(س)

^{حضرت فاطمةُ(س)}:قالَ لی رَسولُ اللّهِ(ص): یا فاطِمَةُ، مَن صَلّی عَلَیک غَفَرَ اللّهُ لَهُ، وألحَقَهُ بی حَیثُ کنتُ مِنَ الجَنَّةِ.

^{حضرت فاطمةُ(س)}: رسول خدا(ص) به من فرمود: ای فاطمه، هر کس بر تو درود بفرستد، خداوند او را می آمرزد و در هر جای بهشت که باشم، او را به من ملحق می سازد.

_{کشف الغمّة : ج ۲ ص ۹۸}

۳.نگاه مؤمن با نور خدا

^{حضرت فاطمةُ(س)} : المُؤِمنُ ینظُرُ بِنورِ اللّهِ تَعالی .

^{حضرت فاطمةُ(س)}: مؤمن، با نور خداوند متعال می نگرد.

_{عيون المعجزات : ص ۵۴}

۴.دوری از تهمت به زنان پاکدامن

^{حضرت فاطمةُ(س)} : جَعَلَ اللّهُ... اجتِنابَ القَذفِ حِجاباً عَنِ اللَّعنَةِ .

^{حضرت فاطمةُ(س)}: خداوند دوری از تهمت زدن [به زنان پاکدامن] را واجب کرد، تا مانع لعنت [و دور شدن از رحمت حق] باشد.

_{الاحتجاج : ج ۱ ص ۲۵۸ ح ۴۹}

۵.ایمان

^{حضرت فاطمةُ(س) :} فَرَضَ اللّهُ الإِیمانَ تَطهیراً مِنَ الشِّرک .

^{حضرت فاطمةُ(س)}: خداوند ایمان را، برای پاک کردن از آلودگی شرک واجب فرمود.

_{کتاب من لايحضره الفقيه : ج ۳ ص ۵۶۸ ح ۴۹۴۰}

۶.پرهیز از خوردن مال یتیم

^{حضرت فاطمةُ(س)} : فَرَضَ اللّهُ... تَرک... أکلِ أموالِ الیتامی إجارَةً مَن الظُّلمِ .

^{حضرت فاطمةُ(س)}: خداوند پرهیز از خوردن مال یتیم را برای جلوگیری از ظلم [و حق کشی] واجب ساخت.

_{کتاب من لا يحضره الفقيه : ج ۳ ص ۵۶۸ ص ۴۹۴۰}

۷.کامل کردن پیمانه و ترازو

^{حضرت فاطمةُ(س)} : فَرَضَ اللّهُ... تَوفِیةَ المَکاییلِ وَالمَوازینِ تَعییراً لِلبَخسَةِ .

^{حضرت فاطمةُ(س)}: خداوند کامل کردن پیمانه ها و ترازوها را برای زشت نشان دادن کم فروشی قرار داد.

_{کتاب من لا يحضره الفقيه : ج ۳ ص ۵۶۸ ص ۴۹۴۰}

۸.امامت و فرمانبری از رهبران الهی

^{حضرت فاطمةُ(س)} ـ فِی الخُطبَةِ الفَدَکیةِ ـ : فَرَضَ اللّهُ... الطّاعَةَ نِظاماً لِلمِلَّةِ، وَالإِمامَةَ لَمّاً مِنَ الفُرقَةِ .

^{حضرت فاطمةُ(س)}ـ در خطبه فدکیه ـ: خداوند فرمانبرداری [از رهبران الهی] را برای انتظام آیین، و امامت را برای جلوگیری از تفرقه، واجب فرمود.

_{کتاب من لايحضره الفقيه : ج ۳ ص ۵۶۸ ح ۴۹۴۰}

۹.صبر

^{حضرت فاطمةُ(س)} : فَرَضَ اللّهُ... الصَّبرَ مَعونَةً عَلَی الاِستیجابِ .

^{حضرت فاطمةُ(س)}: خداوند صبر را کمکی برای گرفتن پاسخ [دعا] قرار داد.

_{کتاب من لا يحضره الفقيه : ج ۳ ص ۵۶۸ ح ۴۹۴۰}

۱۰.صله رحم

^{حضرت فاطمةُ(س)} : فَرَضَ اللّهُ... صِلَةَ الأَرحامِ مَنماةً لِلعَدَدِ .

^{حضرت فاطمةُ(س)}: خداوند صله ارحام را برای فزونی افراد مقرّر داشت.

_{کتاب من لا يحضره الفقيه : ج ۳ ص ۵۶۸ ح ۴۹۴۰}

۱۱.روزه

^{حضرت فاطمةُ(س)} : فَرَضَ [اللّهُ]... الصِّیامَ تَثبیتاً للإخلاصِ .

^{حضرت فاطمةُ(س)}: خداوند روزه را برای استوارسازی اخلاص، واجب کرد.

_{علل الشرائع : ص ۲۴۸ ح ۲}

۱۲.عدالت در داوری

^{حضرت فاطمةُ(س)} : فَرَضَ اللّهُ... العَدلَ فِی الأَحکامِ إیناساً للرَّعِیةِ .

^{حضرت فاطمةُ(س)}: خداوند عدالت در داوری ها را برای آرامش مردم، واجب ساخت.

_{کتاب من لا يحضره الفقيه : ج ۳ ص ۵۶۸ ص ۴۹۴۰}

۱۳.امر به معروف

1. حضرت فاطمةُ(س):فَرَضَ اللّهُ... الأَمرَ بِالمَعرُوفِ مَصلَحَةً لِلعَامَّةِ.

^{حضرت فاطمةُ(س)}: خداوند امر به معروف را برای اصلاح توده مردم، واجب ساخت.

_{کتاب من لا يحضره الفقيه : ج ۳ ص ۵۶۸ ص ۴۹۴۰}

۱۴.قصاص

^{حضرت فاطمةُ(س)} : فَرَضَ اللّهُ... القِصاصَ حَقناً لِلدِّماءِ .

^{فاطمه زهرا(ع ) :}خداوند قصاص را، برای حفظ خون ها، واجب کرد.

_{کتاب من لا يحضره الفقيه : ج ۳ ص ۵۶۸ ص ۴۹۴۰}

۱۵.وفا به نذر

^{حضرت فاطمةُ(س)} : فَرَضَ اللّهُ... الوَفاءَ بِالنَّذرِ تَعریضاً لِلمَغفِرَةِ .

^{حضرت فاطمةُ(س)}: خداوند وفای به نذر را برای در معرض آمرزش قرار گرفتنِ [آدمی]واجب ساخت.

_{کتاب من لا يحضره الفقيه : ج ۳ ص ۵۶۸ ص ۴۹۴۰}

۱۶.حج

^{حضرت فاطمةُ(س)} : فَرَضَ اللّهُ... الحَجَّ تَسنِیةً لِلدّینِ .

^{حضرت فاطمةُ(س)}: خداوند حج را برای شکوه اسلام واجب کرد.

_{کتاب من لا يحضره الفقيه : ج ۳ ص ۵۶۸ ح ۴۹۴۰}

۱۷.عدالت

^{حضرت فاطمةُ(س)} : فَرَضَ اللّهُ... العَدلَ تَسکیناً لِلقُلوبِ .

^{حضرت فاطمةُ(س)}: خداوند عدالت را برای آرامش دل ها واجب کرد.

_{کتاب من لا يحضره الفقيه : ج ۳ ص ۵۶۸ ح ۴۹۴۰}

۱۸.نیکی به پدر و مادر

^{حضرت فاطمةُ(س)} : فَرَضَ اللّهُ... بِرَّ الوالِدَینِ وِقایةً عَنِ السَّخَط .

^{فاطمه زهرا(ع ):}خداوند نیکی کردن به پدر و مادر را، برای جلوگیری از ناخشنودی [خدا] واجب کرده است.

_{کتاب من لا يحضره الفقيه : ج ۳ ص ۵۶۸ ح ۴۹۴۰}

۱۹.جهاد

^{حضرت فاطمةُ(س) :} فَرَضَ اللّهُ... الجِهادَ عِزّاً لِلإِسلامِ .

^{حضرت فاطمةُ(س)}: خداوند جهاد را برای عزّت اسلام، واجب ساخت.

_{کتاب من لا يحضره الفقيه : ج ۳ ص ۵۶۸ ح ۴۹۴۰}

۲۰.نماز و دور ساختن از کبر

^{حضرت فاطمةُ(س)} : فَرَضَ اللّهُ ... الصَّلاةَ تَنزیهاً عَنِ الکبرِ .

^{حضرت فاطمةُ(س)}: خداوند نماز را برای دور کردن از کبر واجب کرده است.

_{کتاب من لا يحضره الفقيه : ج ۳ ص ۵۶۸ ص ۴۹۴۰}

۲۱.دعای بعد از نماز ظهر

^{حضرت فاطمةُ(س)} ـ فی دُعائِها عَقیبَ فَریضةِ الظُّهرِ ـ : اللّهُمَّ إنّی أسألُک قَولَ التَّوّابینَ وعَمَلَهُم، ونَجاةَ المُجاهِدینَ وثَوابَهُم .

^{حضرت فاطمةُ(س)}ـ در دعایش پس از نماز ظهر ـ: خدایا! گفتار و کردارِ توبه کاران، و رستگاری و پاداشِ مجاهدان را از تو می طلبم.

_{فلاح السائل : ص ۳۱۲ ح ۲۱۲}

۲۲.عبادت خالصانه

^{حضرت فاطمةُ(س) :} مَن أصعَدَ إلَی اللّهِ خالِصَ عِبادَتِهِ، أهبَطَ اللّهُ عز و جل إلَیهِ أفضَلَ مَصلَحَتِهِ .

^{حضرت فاطمةُ(س)}: هر که عبادت خالصانه خود را به درگاه خدا فرا برد، خداوند عز و جل بهترین کاری را که به صلاح اوست برایش فرو فرستد.

_{عدّة الداعي : ص ۲۱۸}

۲۳.فلسفه وجوب زکات

^{حضرت فاطمةُ(س)} : جَعَلَ اللّهُ... الزَّکاةَ تَزکیةً لِلنَّفسِ، ونَماءً فِی الرِّزقِ .

^{حضرت فاطمةُ(س)}: خداوند زکات را پاک کننده جان و افزاینده روزی قرار داد.

_{الاحتجاج : ج ۱ ص ۲۵۸ ح ۴۹}

۲۴.سخاوت

^{حضرت فاطمةُ(س)}:قالَ لی أبی رَسولُ اللّهِ(ص): السَّخاءُ شَجَرَةٌ فِی الجَنَّةِ وأغصانُها فِی الدُّنیا، فَمَن تَعَلَّقَ بِغُصنٍ مِن أغصانِها أدخَلَهُ الجَنَّةَ.

^{حضرت فاطمةُ(س)}: پدرم رسول خدا(ص) به من فرمود: سخاوت، درختی است در بهشت و شاخه هایش در دنیا هستند؛ هر کس به شاخه ای از شاخه های آن در آویزد، او را به بهشت درآورد.

_{دلائل الإمامة : ص ۷۱ ح ۹}

۲۵.تقوای الهی

^{حضرت فاطمةُ(س)} : اِتَّقُوا اللّه حَقَّ تُقاتِهِ .

^{حضرت فاطمةُ(س)}: از خداوند، آن گونه که شایسته پروا کردن از اوست، پروا کنید.

_{الاحتجاج : ج ۱ ص ۲۵۹ ح ۴۹}

۲۶.اطاعت از فرامین الهی

^{حضرت فاطمةُ(س)} : أَطیعُوا اللّه فیما أمَرَکم بِهِ و [ما] نَهاکم عَنهُ .

^{حضرت فاطمةُ(س)}: خداوند را در آنچه به شما فرمان داده و از آنچه نهی کرده، اطاعت کنید.

_{الاحتجاج : ج ۱ ص ۲۵۹ ح ۴۹}

۲۷.بخل

^{حضرت فاطمةُ(س)}:قالَ لی أبی رَسولُ اللّهِ(ص): إیاک وَالبُخلَ؛ فَإِنَّهُ شَجَرَةٌ فِی النّارِ وأغصانُها فِی الدُّنیا، فَمَن تَعَلَّقَ بِغُصنٍ مِن أغصانِها أدخَلَهُ النّارَ.َ

^{حضرت فاطمةُ(س)}: پدرم رسول خدا(ص) به من فرمود: «مبادا بخل بورزی؛ چرا که بخل، درختی است در آتش [دوزخ] که شاخه هایش در دنیا هستند و هر کس به شاخه ای از شاخه های آن از آن در آویزد، او را به آتش، وارد سازد.»

_{دلائل الإمامة : ص ۷۱ ح ۹}

۲۸.بخل

^{حضرت فاطمةُ(س)}:قالَ لی أبی رَسولُ اللّهِ(ص): إیاک وَالبُخلَ؛ فَإِنَّهُ عاهَةٌ لا تَکونُ فی کریمٍ.

^{حضرت فاطمةُ(س)}: پدرم رسول خدا(ص) به من فرمود: «مبادا بخل بورزی؛ چون بخل آفت است و این آفت در بزرگوار نیست!»

_{دلائل الإمامة : ص ۷۱ ح ۹}

۲۹.نهی از میگساری

^{حضرت فاطمةُ(س)} : جَعَلَ اللّهُ... النَّهی عَن شُربِ الخَمرِ تَنزیهاً عَنِ الرِّجسِ .

^{حضرت فاطمةُ(س)}: خداوند ممنوعیت میگساری را برای پاکی از پلیدی قرار داد.

_{الاحتجاج : ج ۱ ص ۲۵۸ ح ۴۹}

۳۰.جهاد

^{حضرت فاطمةُ(س)}:رَغَّبَ النَّبِی(ص) فِی الجِهادِ، وذَکرَ فَضلَهُ، فَسَأَلتُهُ الجِهادَ، فَقالَ: ألا أدُلُّک عَلی شَیءٍ یسیرٍ، وأجرُهُ کثیرٌ؟ ما مِن مُؤِمنٍ ولا مُؤِمنَةٍ یسجُدُ عَقِبَ الوَترِ سَجدَتَینِ، ویقولُ فی کلِّ سَجدَةٍ: «سُبّوحٌ قُدّوسٌ رَبُّ المَلائِکةِ وَالرّوحِ» خَمسَ مَرّاتٍ، لا یرفَعُ رأسَهُ حَتّی یغفِرَ اللّهُ لَهُ ذُنُوبَهُ کلَّها، وإن ماتَ فی لَیلَتِهِ ماتَ شَهیداً.

^{حضرت فاطمةُ(س)}پیامبر(ص) تشویق به جهاد کرد و فضیلت آن را باز گفت. من درباره جهاد از ایشان پرسیدم، که فرمود: آیا تو را به کاری آسان با پاداشی فراوان راهنمایی نکنم؟ هر مرد و زن مؤمنی در پی نماز وتر دو سجده به جای آورد و در هر یک از آن دو، پنج بار بگوید: «سبّوح قدّوس ربّ الملائکة والروح؛ پاک است، منزه است پروردگار فرشتگان و روح»، سرش را بلند نکند، مگر این که خداوند همه گناهانش را بیامرزد. و اگر در همان شب بمیرد، شهید [گونه]، مرده است.

_{مختصر المحاسن المجتمعة في فضائل الخلفاء الأربعة : ص ۱۹۲}

۳۱.ذکر و دعای ورود به مسجد خروج از آن

^{حضرت فاطمةُ(س)}:کانَ رَسولُ اللّهِ(ص) إذا دَخَلَ المَسجِدَ یقولُ: «بِسمِ اللّه ، وَالسَّلامُ عَلی رَسولِ اللّه ، اللّهُمَّ اغفِر لی ذُنوبی، وَافتَح لی أبوابَ رَحمَتِک». وإذا خَرَجَ قالَ: «بِسمِ اللّهِ، وَالسَّلامُ عَلی رَسولِ اللّه ، اللّهُمَّ اغفِر لی ذُنوبی، وَافتَح لی أبوابَ فَضلِک».

^{حضرت فاطمةُ(س)}: هر گاه رسول خدا(ص) وارد مسجد می شد، می گفت: «به نام خدا. سلام بر رسول خدا! خدایا! گناهانم را بر من ببخش و درهای رحمتت را برایم بگشای». و هر گاه از مسجد بیرون می آمد، می گفت: «به نام خدا. سلام بر رسول خدا. خدایا! گناهانم را بر من ببخش و درهای بخششت را برایم بگشای».

_{سنن ابن ماجة : ج ۱ ص ۲۵۳ ح ۷۷۱}

۳۲.یادآوری روز غدیر

^{حضرت فاطمةُ(س)} ـ لَمّا مُنِعَت فَدَک وخاطَبَتِ الأَنصارَ، فَقالوا: یا بِنتَ مُحَمَّدٍ، لَو سَمِعنا هذَا الکلامَ مِنک قَبلَ بَیعَتِنا لِأَبی بَکرٍ ما عَدَلنا بِعَلِیٍّ أحَداً، فَقالَت ـ : وهَل تَرَک أبی یومَ غَدیرِ خُمٍّ لِأَحَدٍ عُذراً؟ !

^{حضرت فاطمةُ(س)}ـ هنگامی که از فَدَک باز داشته شد، با انصار گفتگو کرد و آنها گفتند: ای دختر محمّد! اگر این سخنت را پیش از بیعتمان با ابو بکر شنیده بودیم، هیچ کس را هم سنگ علی قرار نمی دادیم او فرمود ـ: آیا پدرم در روز غدیر خم، برای کسی عذری باقی نهاد؟!

_{الخصال : ص ۱۷۳ ح ۲۲۸}

۳۳.حب و بغض امام علی(ع)

^{حضرت فاطمةُ(س)}:خَرَجَ عَلَینا رَسولُ اللّهِ(ص) عَشِیةَ عَرَفَةَ، فَقالَ: ... هذا جَبرَئیلُ یخبِرُنی أنَّ السَّعیدَ کلَّ السَّعیدِ حَقَّ السَّعیدِ مَن أحَبَّ عَلِیاً فی حَیاتِهِ وبَعدَ مَوتِهِ، وأنَّ الشَّقِی کلَّ الشَّقِی حَقَّ الشَّقِی مَن أبغَضَ عَلِیاً فی حَیاتِهِ وبَعدَ وَفاتِهِ.

^{حضرت فاطمةُ(س)}: رسول خدا(ص) در شامگاه عرفه نزد ما آمد و فرمود: «... این، جبرئیل است که به من خبر می دهد: سعادتمند کامل و حقیقی، کسی است که علی را در زندگی و پس از مرگش دوست بدارد، و بدبخت تمام عیار، کامل و حقیقی، کسی است که علی را در زندگی و پس از مرگش دشمن بدارد».

_{الأمالي للصدوق : ص ۲۴۸ ح ۲۷۰}

۳۴.ما ترک پیامبر(ص)

^{حضرت فاطمةُ(س)}:سَمِعتُ أبی(ص) فی مَرَضِهِ الَّذی قُبِضَ فیهِ یقولُـ وقَدِ امتَلَأَتِ الحُجرَةُ مِن أصحابِهِ ـ:أیهَا النّاسُ! یوشِک أن اُقبَضَ قَبضاً سَریعاً، وقَد قَدَّمتُ إلَیکمُ القَولَ مَعذِرَةً إلَیکم، ألا وإنّی مُخَلِّفٌ فیکم کتابَ رَبّی عز و جل وعِترَتی أهلَ بَیتی.

ثُمَّ أخَذَ بِیدِ عَلِی فَقالَ: هذا عَلِی مَعَ القُرآنِ وَالقُرآنُ مَعَ عَلِی، لا یفتَرِقانِ حَتّی یرِدا عَلَی الحَوضَ، فَأَسأَلُکم ما تَخلُفونّی فیهِما .

^{حضرت فاطمةُ(س)}: از پدرم در زمان بیماری ای که به رحلت ایشان انجامید شنیدم ـ در حالی که اتاق از اصحاب پر شده بود ـ می فرمود: «ای مردم! نزدیک است که به سرعت قبض روح شوم و پیش از این، آنچه را شرط بلاغ بوده تا عذری باقی نگذارد، با شما گفته ام. بدانید من، کتاب پروردگارم عز و جل و خاندانم، اهل بیتم را میان شما برجای می نهم».

سپس دست علی را گرفت و فرمود: «این علی، با قرآن است و قرآن، با علی؛ از هم جدا نمی شوند، تا کنار حوض [کوثر] نزد من آیند و از شما می پرسم که، با آن دو چه کردید».

_{ينابيع المودّة : ج ۱ ص ۱۲۴ ح ۵۶}

۳۵.شیعیان امام علی(ع) در بهشت

^{حضرت فاطمةُ(س)}:قالَ رَسولُ اللّهِ(ص) لِعَلِی(ع): أما إنَّک یابنَ أبی طالِبٍ وشیعَتَک فِی الجَنَّةِ.

^{حضرت فاطمةُ(س)}: رسول خدا(ص) به علی(ع) فرمود: ای فرزند ابوطالب تو و شیعیانت در بهشتید.

_{دلائل الإمامة : ص ۶۸ ح ۴}

۳۶.فضایل اهل بیت(ع)

^{حضرت فاطمةُ(س)} ـ فی خُطبَتِها الفَدَکیةِ ـ : ... وَاحمَدُوا اللّه الَّذی لِعَظَمَتِهِ ونورِهِ یبتَغی مَن فِی السَّماواتِ وَالأَرضِ إلَیهِ الوَسیلَةَ، ونَحنُ وَسیلَتُهُ فی خَلقِهِ، ونَحنُ خاصَّتُهُ، ومَحَلُّ قُدسِهِ، ونَحنُ حُجَّتُهُ فی غَیبِهِ، ونَحنُ وَرَثَةُ أنبِیائِهِ .

^{حضرت فاطمةُ(س)}ـ در سخنرانی اش درباره فدک ـ: ... خداوند را برای عظمت و نورش ستایش کنید. هر کس که در آسمان ها و زمین است برای رسیدن او در پی «وسیله» است. ما در میان بندگانش «وسیله» اوییم و ما خواصّ اوییم و ما جایگاه قدس اوییم و ما حجّت او در غیب اوییم و ما وارثان پیامبران او هستیم.

_{شرح نهج البلاغة لابن أبي الحديد : ج ۱۶ ص ۲۱۱}

۳۷.وصیت به تجهیز

^{حضرت فاطمةُ(س)} ـ لِلإِمامِ عَلِی(ع) ـ : إنّی اُوصیک فی نَفسی وهِی أحَبُّ الأَنفُسِ إلَیّ بَعدَ رَسولِ اللّهِ(ص)، إذا أنا مِتُّ فَغَسِّلنی بِیدِک، وحَنِّطنی، وکفِّنّی، وَادفِنّی لَیلاً، ولا یشهَدنی فُلانٌ وفُلانٌ، وَاستَودَعتُک اللّه تَعالی حَتّی ألقاک، جَمَعَ اللّهُ بَینی وبَینَک فی دارِهِ وقُربَ جِوارِهِ .

^{حضرت فاطمةُ(س)}ـ خطاب به امام علی(ع) ـ: من درباره خودم که محبوب ترین افراد برای من پس از رسول خدا(ص) است به تو وصیت می کنم. وقتی من از دنیا رفتم، با دست خودت مرا غسل بده و حنوط و کفن کن و مرا شبانه دفن کن و فلانی و فلانی در تشییع من حاضر نشوند. تو را به خدا می سپارم تا وقتی که ملاقاتت کنم. خداوند من و تو را در خانه خود و در نزدیک جوار خودش گرد آورد.

_{بحار الأنوار : ج ۸۱ ص ۳۹۰ ح ۵۶}

۳۸.روزه حقیقی

^{حضرت فاطمةُ(س)} : ما یصنَعُ الصّائِمُ بِصِیامِهِ إذا لَم یصُن لِسانَهُ وسَمعَهُ وبَصَرَهُ وجَوارِحَهُ؟ !

^{حضرت فاطمةُ(س)}: روزه دار، اگر زبان و گوش و چشم و اعضایش را نگه ندارد، با روزه اش می خواهد چه کند؟

_{دعائم الإسلام : ج ۱ ص ۲۶۸}

یادآوری غدیر خم

^{حضرت فاطمةُ(س)} ـ فی مُحاجَّتِها مَعَ الأنصارِ وَالمُهاجِرینَ لَمّا مُنِعَت فَدَک ـ : أنَسیتُم قَولَ رَسولِ اللّهِ(ص) یومَ غَدیرِ خُمٍّ: «مَن کنتُ مَولاهُ فَعَلِی مَولاهُ»؟ وقَولَهُ: «أنتَ مِنّی بِمَنزِلَةِ هارونَ مِن موسی علیهماالسلام»؟ .

^{حضرت فاطمةُ(س)}ـ در احتجاجش با انصار و مهاجران، هنگامی از فدک بازداشته شد ـ: آیا گفته رسول خدا(ص) را در روز غدیر خم فراموش کردید [که گفت]: «هر که من مولای اویم، پس علی مولای اوست»؟!. و نیز سخن آن حضرت [که فرمود]: تو برای من، به منزله هارون برای موسی علیهماالسلام هستی».

_{أسنى المطالب : ص ۵۰}

۳۹.سرزنش اصحاب رسول خدا(ص)

^{حضرت فاطمةُ(س)} ـ حینَما هَجَمَ القَومُ عَلی دارِها لِأَخذِ البَیعَةِ مِن عَلِی(ع) ـ : لا عَهدَ لی بِقَومٍ أسوَأَ مَحضَراً مِنکم! تَرَکتُم رَسولَ اللّهِ(ص) جَنازَةً بَینَ أیدینا وقَطَعتُم أمرَکم فیما بَینَکم ولَم تُؤمِّرونا ولَم تَرَوا لَنا حَقّاً! کأَنَّکم لَم تَعلَموا ما قالَ یومَ غَدیرِ خُمٍّ! وَاللّهِ لَقَد عَقَدَ لَهُ یومَئِذٍ الوَلاءَ لِیقطَعَ مِنکم بِذلِک مِنهَا الرَّجاءَ، ولکنَّکم قَطَعتُمُ الأَسبابَ بَینَکم وبَینَ نَبِیکم، وَاللّهُ حَسیبٌ بَینَنا وبَینَکم فِی الدُّنیا وَالآخِرَةِ .

^{حضرت فاطمةُ(س)}ـ آن زمان که برای بیعت گرفتن از امیرمؤمنان علی(ع) گروهی به درِ خانه اش هجوم آوردند ـ: هیچ قومی را بدرفتارتر از شما به یاد ندارم! پیکر رسول خدا(ص) را در برابر ما رها کردید و امر [خلافت] خودتان را میان خودتان تقسیم کردید و ما را به امیری نپذیرفتید و برای ما حقّی در نظر نگرفتید. گویا شما نمی دانید [پیامبر(ص)] در روز غدیر خم چه گفت. به خدا سوگند، در آن روز، ولایت را برای او استوار داشت تا امید شما را از آن بِبُرد؛ امّا شما رشته های میان خودتان و پیامبرتان را گسستید. خداوند، حسابرس میان ما و شما در دنیا و آخرت است.

_{الاحتجاج : ج ۱ ص ۲۰۲ ح ۳۷}

۴۰.در رثای پدر

^{حضرت فاطمةُ(س)} ـ عِندَ وَفاةِ أبیها ـ :

إذا ماتَ قَومٌ قَلَّ وَاللّهِ ذِکرُهُ

و ذِکرُ أبی مُذ ماتَ وَاللّهِ أزید

تَذَکرتُ لَمّا فَرَّقَ المَوتُ بَینَنا

فَعَزَّیتُ نَفسی بِالنَّبِی مُحَمَّد

فَقُلتُ لَها إنَّ المَماتَ سَبیلُنا

و مَن لَم یمُت فی یومِهِ ماتَ فی غَد .

^{حضرت فاطمةُ(س)}ـ هنگام درگذشت پدرش ـ:

وقتی مردمانی می میرند به خدا سوگند از یاد می روند

ولی یاد پدرم از زمانی که مرد، بیشتر شده است

وقتی از خاطرم گذشت که مرگ میان ما فاصله انداخت

خودم را با محمّد پیامبر تسلی دادم

به خودم گفتم: مرگ راه ما [آدمیان] است

هر کس امروز نمیرد، فردا خواهد مرد

_{المناقب لابن شهرآشوب : ج ۱ ص ۲۳۸}

۴۱.در رثای پدر

^{حضرت فاطمةُ(س)} ـ فی رِثاءِ أبیها ـ :

إذَا اشتَدَّ شَوقی زُرتُ قَبرَک باکیاً

أنوحُ وأشکو لا أراک مُجاوِبی

فیا ساکنَ الصَّحراءِ عَلَّمتَنِی البُکا

وذِکرُک أنسانی جَمیعَ المَصائِبِ

فَإِن کنتَ عَنّی فِی التُّرابِ مُغَیباً

فَما کنتَ عَن قَلبِ الحَزینِ بِغائِبِ .

^{حضرت فاطمةُ(س)}ـ در سوگ پدرش ـ:

وقتش اشتیاقم افزون می شود گریان قبرت را زیارت می کنم

نوحه سرایی و شکوه می کنم و تو را پاسخگویی نمی یابم ای ساکن بیابان که به من گریستن آموختی

و یاد تو همه مصیبت ها را از یادم من می برد

اگر تو در دل خاک هستی و از من غائبی

اما از دل اندوهناک [من] که غائب نیستی

_{بحار الأنوار : ج ۲۲ ص ۵۴۷ ح ۶۷}

۴۲.در رثای پدر

^{حضرت فاطمةُ(س)} ـ فی رِثاءِ أبیها ـ :

کنتَ السَّوادَ لِمُقلَتی

تَبکی عَلَیک النّاظِرُ

مَن شاءَ بَعدَک فَلیمُت

فَعَلَیک کنتُ اُحاذِرُ .

^{حضرت فاطمةُ(س)}ـ در سوگ پدرش ـ:

تو مردمک چشم من بودی

و چشم [من] بر تو می گرید

هر کس می خواهد پس از تو بمیرد، بمیرد

که من فقط نگران تو بودم

هر کس بعد تو را خواهد پس باید بمیرد

_{المناقب لابن شهرآشوب : ج ۱ ص ۲۴۲}

۴۳.در رثای پدر

^{حضرت فاطمةُ(س)} ـ فی رِثاءِ أبیها ـ :

نَعَت نَفسَک الدُّنیا إلَینا وأسرَعَت

ونادَت ألا جَدَّ الرَّحیلُ ووَدَّعَت .

^{حضرت فاطمةُ(س)}ـ در سوگ پدرش ـ:

دنیا خبر مرگ تو را به ما داد و شتافت

و ندا داد: هنگام کوچیدن است و خداحافظی کرد

_{المناقب لابن شهرآشوب المطبعة الحيدرية : ج ۱ ص ۲۰۸}

۴۴.دعای روز شنبه

^{حضرت فاطمةُ(س)} ـ فی دُعاءِ یومِ السَّبتِ ـ : اللّهُمَّ افتَح لَنا خَزائِنَ رَحمَتِک، وهَب لَنَا اللّهُمَّ رَحمَةً لا تُعَذِّبُنا بَعدَها فِی الدُّنیا وَالآخِرَةِ، وَارزُقنا مِن فَضلِک الواسِعِ رِزقاً حَلالاً طَیباً، ولا تُحوِجنا ولا تُفقِرنا إلی أحَدٍ سِواک، وزِدنا لَک شُکراً، وإلَیک فَقراً وفاقَةً، وبِک عَمَّن سِواک غِنی وتَعَفُّفاً .

اللّهُمَّ وَسِّع عَلَینا فِی الدُّنیا، اللّهُمَّ إنّا نَعوذُ بِک أن تَزوِی وَجهَک عَنّا فی حالٍ ونَحنُ نَرغَبُ إلَیک فیهِ، اللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ، وأعطِنا ما تُحِبُّ وَاجعَلهُ لَنا قُوَّةً فیما تُحِبُّ، یا أرحَمَ الرّاحِمینَ .

^{حضرت فاطمةُ(س)}ـ در دعای روز شنبه ـ: خدایا! گنجینه های رحمتت را برای ما بگشای و به ما ـ ای خدا ـ رحمتی ارزانی دار که از آن پس، ما را در دنیا و آخرت، عذاب نکنی، و از نعمت گسترده ات ما را رزق حلال و پاکیزه روزی کن، و ما را محتاج و نیازمند کسی جز خودت مگردان، و سپاسگزاری ما را از خودت، و نیازمندی و درویشی ما را به درگاهت زیاده کن، و با تو، بی نیازی و کفایت از غیر تو است.

بار خدایا! در دنیا، برای ما گشایش قرار ده. خدایا! به تو پناه می بریم از این که در هیچ حالی، روی خویش را از ما بگردانی؛ بلکه همواره توجّه تو را خواهانیم.

بار خدایا! بر محمّد و آل محمّد، درود فرست و آنچه را تو خود دوست داری، به ما عطا کن و آن را نیروی ما برای آنچه تو دوست داری، قرار ده، ای رحم کننده ترین رحم کنندگان!

_{بحار الأنوار : ج ۹۰ ص ۳۳۸ ح ۴۸}

۴۵.دعای روز یکشنبه

^{حضرت فاطمةُ(س)} ـ فی دُعاءِ یومِ الأَحَدِ ـ : اللّهُمَّ اجعَل أوَّلَ یومی هذا فَلاحاً، وآخِرَهُ نَجاحاً، وأوسَطَهُ صَلاحاً. اللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ، وَاجعَلنا مِمَّن أنابَ إلَیک فَقَبِلتَهُ، وتَوَکلَ عَلَیک فَکفَیتَهُ، وتَضَرَّعَ إلَیک فَرَحِمتَهُ .

^{حضرت فاطمةُ(س)}ـ در دعای روز یکشنبه ـ: خداوندا! آغاز این روزم را رستگاری و پایانش را پیروزی و میانش را خوبی و شایستگی قرار ده. خداوندا! بر محمّد و آل محمّد درود فرست، و ما را از کسانی قرار ده که به سوی تو باز می گردند و تو آنها را می پذیری، و بر تو توکل می کنند و تو برایشان بسنده هستی و به سوی تو تضرع می کنند و تو به آنها رحم می کنی.

_{بحار الأنوار : ج ۹۰ ص ۳۳۸ ح ۴۸}

۴۶.دعای روز دوشنبه

^{حضرت فاطمةُ(س)} ـ فی دُعاءِ یومِ الإِثنَینِ ـ : اللّهُمَّ إنّی أسأَلُک قُوَّةً فی عِبادَتِک، وتَبَصُّراً فی کتابِک، وفَهماً فی حُکمِک. اللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ، ولا تَجعَلِ القُرآنَ بِنا ماحِلاً، وَالصِّراطَ زائِلاً، ومُحَمَّداً(ص) عَنّا مُوَلِّیاً .

^{حضرت فاطمةُ(س)}ـ در دعای روز دوشنبه ـ: خداوندا! از تو توانی برای عبادت تو و بصیرتی در کتاب تو و فهمی در حکم تو درخواست می کنم. خداوندا! بر محمّد و آل محمّد درود فرست، و قرآن را برای ما بی حاصل قرار مده و ما را [از روی] صراط ساقط مکن و محمّد(ص) را از ما رویگردان مساز.

_{بحار الأنوار : ج ۹۰ ص ۳۳۸ ح ۴۸}

۴۷.دعای روز سه شنبه

^{حضرت فاطمةُ(س)} ـ فی دُعاءِ یومِ الثَّلاثاءِ ـ : اللّهُمَّ اجعَل غَفلَةَ النّاسِ لَنا ذِکراً، وَاجعَل ذِکرَهُم لَنا شُکراً، وَاجعَل صالِحَ ما نَقولُ بِأَلسِنَتِنا نِیةً فی قُلوبِنا. اللّهُمَّ إنَّ مَغفِرَتَک أوسَعُ مِن ذُنوبِنا، ورَحمَتَک أرجی عِندَنا مِن أعمالِنا. اللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ، ووَفِّقنا لِصالِحِ الأَعمالِ وَالصَّوابِ مِنَ الفِعالِ .

^{حضرت فاطمةُ(س)}ـ در دعای روز سه شنبه ـ: خداوندا! غافل بودن مردم [از یادت] را برای ما یادآوری و یادآوری آنان را برای ما سپاسگزاری قرار ده و سخنان شایسته ای را که به زبان ما جاری می شود، انگیزه قلبی ما قرار ده. خداوندا! آمرزش تو گسترده تر از گناهان ما و رحمت تو، امیدوارکننده تر از کارهای ما است. خداوندا! بر محمّد و آل محمّد درود فرست، و ما را به کارهای شایسته و افعال درست موفق بدار.

_{بحار الأنوار : ج ۹۰ ص ۳۳۹ ح ۴۸}

۴۸.دعای روز چهارشنبه

^{حضرت فاطمةُ(س)} ـ فی دُعاءِ یومِ الأَربِعاءِ ـ : اللّهُمَّ احرُسنا بِعَینِک الَّتی لا تَنامُ، ورُکنِک الَّذی لا یرامُ، وبِأَسمائِک العِظامِ، وصَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وآلِهِ، وَاحفَظ عَلَینا ما لَو حَفِظَهُ غَیرُک ضاعَ، وَاستُر عَلَینا ما لَو سَتَرهُ غَیرُک شاعَ، وَاجعَل کلَّ ذلِک لَنا مِطواعاً، إنَّک سَمیعُ الدُّعاءِ قَریبٌ مُجیبٌ .

^{حضرت فاطمةُ(س)}ـ در دعای روز چهارشنبه ـ: خداوندا! ما را با چشمت که نمی خوابد، و ستونت که خم نمی شود، و به نام های بزرگت حراست کن و بر محمّد و آل او درود فرست و برای ما حفظ کن آنچه را که اگر دیگران حفظ کنند، از میان می رود و بر ما چیزی را پرده پوشی کن که اگر جز تو پرده پوشی کند، بر ملا می شود و همه اینها را برای ما فرمانبرداری قرار ده که تویی شنوای دعا و نزدیک و اجابت کننده.

_{بحار الأنوار : ج ۹۰ ص ۳۳۹ ح ۴۸}

۴۹.دعای روز پنج شنبه

^{حضرت فاطمةُ(س)} ـ فی دُعاءِ یومِ الخَمیسِ ـ : اللّهُمَّ إنّی أسأَلُک الهُدی وَالتُّقی، وَالعَفافَ وَالغِنی، وَالعَمَلَ بِما تُحِبُّ وتَرضی، اللّهُمَّ إنّی أسأَلُک مِن قُوَّتِک لِضَعفِنا، ومِن غِناک لِفَقرِنا وفاقَتِنا، ومِن حِلمِک وعِلمِک لِجَهلِنا. اللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ، وأعِنّا عَلی شُکرِک وذِکرِک، وطاعَتِک وعِبادَتِک، بِرَحمَتِک یا أرحَمَ الرّاحِمینَ .

^{حضرت فاطمةُ(س)}ـ در دعای روز پنجشنبه ـ: خداوندا! من خواهان هدایت و تقوا و عفاف و بی نیازی و عمل به آنچه تو دوست داری و راضی هستی، هستم. خداوندا، از توانت، برای ناتوانیمان درخواست می کنم، و از بی نیازی ات برای بینوایی و نیازمان، و از بردباری و دانش تو، برای نادانیمان. خداوندا! بر محمّد و آل محمّد درود فرست و ما را برای سپاسگزاری از تو و یاد تو و طاعت و عبادتت یاری کن؛ به حق رحمت خودتت، ای رحم کننده ترین رحم کنندگان.

_{بحار الأنوار : ج ۹۰ ص ۳۳۹ ح ۴۸}

۵۰.دعای روز جمعه

^{حضرت فاطمةُ(س)} ـ فی دُعاءِ یومِ الجُمُعَةِ ـ : اللّهُمَّ اجعَلنا مِن أقرَبِ مَن تَقَرَّبَ إلَیک، وأوجَهَ مَن تَوَجَّهَ إلَیک، وأنجَحَ مَن سَأَلَک وتَضَرَّعَ إلَیک، اللّهُمَّ اجعَلنا مِمَّن کأَنَّهُ یراک إلی یومِ القِیامَةِ الَّذی فیهِ یلقاک، ولا تُمِتنا إلاّ عَلی رِضاک، اللّهُمَّ وَاجعَلنا مِمَّن أخلَصَ لَک بِعَمَلِهِ، وأحَبَّک فی جَمیعِ خَلقِک. اللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ، وَاغفِر لَنا مَغفِرَةً جَزماً حَتماً لا نَقتَرِفُ بَعدَها ذَنباً، ولا نَکتَسِبُ خَطیئَةً ولا إثماً. اللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ صَلاةً نامِیةً، دائِمَةً زاکیةً، مُتَتابِعَةً مُتَواصِلَةً مُتَرادِفَةً، بِرَحمَتِک یا أرحَمَ الرّاحِمینَ .

^{حضرت فاطمةُ(س)}ـ در دعای روز جمعه ـ: خداوندا! ما را از نزدیک ترین کسانی که به تو تقرّب جسته اند، و از موجه ترین کسانی که به تو روی آورده اند، و از موفق یافته ترین کسانی که از تو خواسته اند و به درگاهت تضرع کرده اند، قرار ده. خداوندا! ما را از کسانی قرار ده که گویی در روز قیامت که به لقای تو می آیند، تو را می بینند. ما را جز به خشنودی خود نمیران. خداوندا! ما را از کسانی قرارده که عملشان را برای تو خالص کردند و در میان همه آفریدگانت تو را بیش از دیگران دوست دارند. خداوندا! بر محمّد و آل محمّد درود فرست و ما را چنان قطعی حتمی بیامرز که پس از آن گناهی مرتکب نشویم و خطا و گناهی نکنیم. خداوندا! بر محمّد و آل محمّد درود فرست، درودی بالنده، همواره، فزاینده، پیاپی، پی در پی، و به دنبال هم. به حق رحمت خودت، ای رحم کننده ترین رحم کنندگان.

_{بحار الأنوار : ج ۹۰ ص ۳۳۹ ح ۴۸}