۱۷۹.على بن ابراهيم، از محمد بن عيسى بن عُبيد، از يونس، از حريز، از زراره روايت است كه گفت: از امام جعفر صادق عليه السلام از حلال و حرام سؤال كردم، فرمود كه:«حلال محمد، هميشه حلال است تا روز قيامت و حرام او، حرام است تا روز قيامت كه غير آن نمى باشد. و شريعتى غير آن نمى آورد».
و فرمود كه: «على عليه السلام فرمود كه: هيچ كس بدعتى را اختراع نكرد، مگر آن كه سنتى را ترك كرد».
۱۸۰.على بن ابراهيم، از پدرش، از احمد بن عبداللّه عقيلى، از عيسى بن عبداللّه قُرشى، روايت كرده است كه گفت: ابوحنيفه بر حضرت امام جعفر صادق عليه السلام داخل شد، پس آن حضرت فرمود كه:«خبر به من رسيده كه تو قياس مى كنى». عرض كرد كه: بلى. فرمود كه: «قياس مكن؛ زيرا كه اول كسى كه قياس نمود، شيطان بود. در هنگامى كه گفت: «خَلَقْتَنِى مِن نَّارٍ وَخَلَقْتَهُ و مِن طِينٍ » ، پس قياس نمود آنچه را كه در ميانه آتش و گل بود. و اگر نورانى بودن آدم را به نور آتش قياس مى كرد، زيادتى آنچه در ميانه اين دو نور است، صفا و پاكى و بى غشّى يكى از اين دو را برابر ديگرى مى شناخت».
۱۸۱.على، از محمد بن عيسى، از يونس، از قُتيبه روايت كرده است كه گفت: مردى از امام جعفر صادق عليه السلام از مسأله اى سؤال نمود، پس آن حضرت او را در آن مسأله جواب فرمود. آن مرد عرض كرد كه: مرا خبر ده كه اگر چنين و چنين باشد، رأى تو در اين مسأله چه خواهد بود؟ حضرت فرمود كه:«بس كن، آنچه تو را به آن جواب دهم در باب آنچه مى پرسى و هر چه بگويم همان جواب از رسول خدا است صلى الله عليه و آله . و دأب ما اين نيست كه به رأى عمل كنيم، تا كسى از ما بپرسد كه رأى شما در اين مسأله چيست».
