۱۹۰.محمد بن يحيى، از محمد بن عبدالجبّار، از ابن فضّال، از حمّاد بن عثمان، از عبدالأعلى بن اعين روايت كرده است كه گفت: شنيدم از امام جعفر صادق عليه السلام كه مى فرمود:«من از رسول خدا متولد شده ام. من كتاب خدا را مى دانم. در آن است ابتداى خلق و آفرينش موجودات، و كيفيت آن و آنچه خواهد بود، تا روز قيامت. در آن است خبر آسمان و زمين، و خبر بهشت و دوزخ و خبر آنچه خواهد بود. من همه اين را مى دانم؛ چنانچه به سوى كف دست خود نظر مى كنم. به درستى كه خدا مى فرمايد: وَ فيهِ تِبْيَـان كُلِّ شَىْ ءٍ، يعنى: در قرآن، بيان هر چيزى هست» (مخفى نماند كه در قرآن چنين كلامى نيست، ليكن در سوره نحل است كه «وَ نَزَّلْنَا عَلَيْكَ الْكِتَابَ تِبْيَانًا لِّكُلِّ شَىْ ءٍ»۱ . پس مراد، حاصل است. و احتمال دارد كه در قرآنى كه در نزد اهل بيت عليهم السلام است، چنين لفظى بوده باشد) . ۲
۱۹۱.چند نفر از اصحاب ما روايت كرده اند از احمد بن محمد بن عيسى، از على بن نُعمان، از اسماعيل بن جابر، از امام جعفر صادق عليه السلام كه آن حضرت فرمود:«در كتاب خدا خبر آنچه پيش از شما بوده، موجود است و همچنين آنچه بعد از شما است و سخنى كه جدا كننده ميان حق و باطل باشد در آنچه در ميانه شما است و ما همه آنها مى دانيم».
۱۹۲.چند نفر از اصحاب ما روايت كرده اند از احمد بن محمد بن خالد، از اسماعيل بن مهران، از سيف بن عَميره، از ابوالمَغْراء، از سَماعه، از ابوالحسن حضرت امام موسى عليه السلام كه گفت: به آن حضرت عرض كردم كه: آيا هر چيزى در كتاب خدا و سنت پيغمبرش صلى الله عليه و آله موجود است، يا شما در آن براى خود سخن مى گوييد؟ فرمود كه:«هر چيزى در كتاب خدا و پيغمبرش صلى الله عليه و آله موجود است».