243
تحفة الأولياء ج1

۲۱۲.على بن ابراهيم، از پدرش، از احمد بن نضر، از عمرو بن شمر، از جابر، از امام محمد باقر عليه السلام روايت كرده است كه آن حضرت فرمود كه:«كسى نيست مگر اين كه او را تيزى و نشاط و حرص و كندى و شكستگى و مستى مى باشد. پس هر كه سستى او به سوى سنت منتهى شود (به اين كه در تحصيل آن سعى و كوشش كند و زحمت و مشقت بكشد، تا به آن برسد، هدايت يافته است. و هر كه سستى و آرامش [او] به سوى بدعت منتهى گردد، گمراه شده است».

۲۱۳.على بن محمد، از احمد بن محمد بَرقى، از على بن حسّان، و محمد بن يحيى، از سَلمة بن خطّاب، از على بن حَسّان، از موسى بن بَكر، از زرارة بن اعين، از امام محمد باقر عليه السلام روايت كرده اند كه آن حضرت فرمود:«هر كه از سنت در گذرد، او را به سوى سنت رد مى كنند» (و غير از طريقه پيغمبر، از كسى مقبول نيست) .

۲۱۴.على بن ابراهيم، از پدرش، از نوفلى، از سكونى، از امام جعفر صادق عليه السلام ، از پدرانش عليهم السلام روايت كرده است كه آن حضرت فرمود كه:«امير المؤمنين عليه السلام فرمود: «سنت پيغمبر دو قسم است: سنتى است كه در بيان واجب است و عمل كردن به آن هدايت و ترك آن، گمراهى و ضلالت است. و سنتى است كه در بيان واجب نيست و عمل كردن به آن، فضيلت و ترك آن، و عمل كردن به غير آن، گناه است». ۱

تمام شد كتاب عقل . ۲ حمد و ستايش از براى خدا است كه پرودگار عالميان است و خداى رحمت فرستد بر آقاى ما محمد و آل او كه پاكان و پاكيزگانند از هر چه بد باشد.

1.ظاهراً اين عبارت، معنايى جز اين دارد. مترجم ـ رحمه اللّه ـ گويى خطيئة را خبر گرفته است كه در اين صورت، همان معنا مى شود. در حالى كه خطيئه، مضاف اليه غير است و بنا بر اين، ترجمه صحيح آن، چنين است: عمل كردن به غير آن، به خطا منجر نمى شود.

2.در ترجمه، چنين آمده است. ولى بر اساس اين نسخه، بايد چنين باشد: تمام شد كتاب علم.


تحفة الأولياء ج1
242

۲۱۲.عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ، عَنْ أَبِيهِ، عَنْ أَحْمَدَ بْنِ النَّضْرِ، عَنْ عَمْرِو بْنِ شِمْرٍ، عَنْ جَابِرٍ، عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عليه السلام ، قَالَ :قَالَ: «مَا مِنْ أَحَدٍ إِلَا وَلَهُ شِرَّةٌ وَفَتْرَةٌ، فَمَنْ كَانَتْ فَتْرَتُهُ إِلَى سُنَّةٍ، فَقَدِ اهْتَدى، وَمَنْ كَانَتْ فَتْرَتُهُ إِلى بِدْعَةٍ، فَقَدْ غَوى».

۲۱۳.عَلِيُّ بْنُ مُحَمَّدٍ، عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ الْبَرْقِيِّ، عَنْ عَلِيِّ بْنِ حَسَّانَ؛ وَمُحَمَّدُ بْنُ يَحْيى، عَنْ سَلَمَةَ بْنِ الْخَطَّابِ، عَنْ عَلِيِّ بْنِ حَسَّانَ ، عَنْ مُوسَى بْنِ بَكْرٍ، عَنْ زُرَارَةَ بْنِ أَعْيَنَ، عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عليه السلام ، قَالَ :«كُلُّ مَنْ تَعَدَّى السُّنَّةَ، رُدَّ إِلَى السُّنَّةِ».

۲۱۴.عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ، عَنْ أَبِيهِ، عَنِ النَّوْفَلِيِّ، عَنِ السَّكُونِيِّ، عَنْ أَبِي عَبْدِ اللّه ِ، عَنْ آبَائِهِ عليهم السلام ، قَالَ :«قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ عليه السلام : السُّنَّةُ سُنَّتَانِ : سُنَّةٌ فِي فَرِيضَةٍ، الْأَخْذُ بِهَا هُدًى، وَتَرْكُهَا ضَلَالَةٌ؛ وَسُنَّةٌ فِي غَيْرِ فَرِيضَةٍ ، الْأَخْذُ بِهَا فَضِيلَةٌ، وَتَرْكُهَا إِلى غَيْرِ خَطِيئَةٍ».

[تَمَّ كِتَابُ فَضْلِ الْعِلْمِ، وَالْحَمْدُلِلّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ، وَصَلَّى اللّه ُ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ الطَّاهِرِينَ.]

  • نام منبع :
    تحفة الأولياء ج1
    سایر پدیدآورندگان :
    تحقیق : مرادی، محمد
    تعداد جلد :
    4
    ناشر :
    دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1388 ش
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 216731
صفحه از 908
پرینت  ارسال به