۳۱۴.چند نفر از اصحاب ما روايت كرده اند از احمد بن محمد برقى، از قاسم بن يحيى، از جدش حسن بن راشد، از ابوالحسن حضرت موسى بن جعفر عليه السلام كه گفت: از آن حضرت از معنى اللّه سؤال شد، فرمود كه:«يعنى مستولى شده بر آنچه دقيق و جليل باشد» (حاصل معنى آن كه بر همه چيز غلبه دارد).

۳۱۵.على بن محمد، از سهل بن زياد، از يعقوب بن يزيد، از عباس بن هلال روايت كرده است كه امام رضا عليه السلام را پرسيدم از معنى فرموده خداى عزّوجلّ«اللّه ُ نُورُ السَّمَـوَ تِ وَالْأَرْضِ»^۱كه ترجمه ظاهر آن اين است كه:«خدا روشنى آسمان ها و زمين است». حضرت فرمود كه: «رهنماى اهل آسمان ها و رهنماى اهل زمين است».
و در روايت برقى چنين است كه: «خدا، هدايت كسانى است كه در آسمان هايند و هدايت كسانى است كه در زمين اند» (چه، آن جناب به طريقى اهل اينها را به راه راست رهبرى نموده كه گويا نفس هدايت و حقيقت، راه راست نمودن است و از اينجا است كه نور را به منور و ذوالنور و روشنى را به روشن سازنده و خداوند روشنى تفسير و تقدير مى كند).

۳۱۴.عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا، عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ الْبَرْقِيِّ، عَنِ الْقَاسِمِ بْنِ يَحْيى، عَنْ جَدِّهِ الْحَسَنِ بْنِ رَاشِدٍ، عَنْ أَبِي الْحَسَنِ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ عليه السلام ، قَالَ :سُئِلَ عَنْ مَعْنَى اللّه ِ، فَقَالَ: «اسْتَوْلى عَلى مَا دَقَّ وَجَلَّ».

۳۱۵.عَلِيُّ بْنُ مُحَمَّدٍ، عَنْ سَهْلِ بْنِ زِيَادٍ، عَنْ يَعْقُوبَ بْنِ يَزِيدَ، عَنِ الْعَبَّاسِ بْنِ هِلَالٍ ، قَالَ :سَأَلْتُ الرِّضَا عليه السلام عَنْ قَوْلِ اللّه ِ عَزَّ وَجَلَّ : «اللَّهُ نُورُ السَّمَوتِ وَالْأَرْضِ» فَقَالَ: «هَادٍ لِأَهْلِ السَّمَاءِ، وَهَادٍ لِأَهْلِ الْأَرْضِ».
وَفِي رِوَايَةِ الْبَرْقِيِّ: «هُدى مَنْ فِي السَّمَاءِ، وَهُدى مَنْ فِي الْأَرْضِ».