377
تحفة الأولياء ج1

۳۲۰.و همين مضمون را محمد بن يحيى، از احمد بن محمد بن عيسى، از مَروك بن عُبيد، از جُميع بن عُمير روايت كرده است كه گفت: حضرت امام جعفر صادق عليه السلام فرمود كه:«خدا بزرگ تر است يعنى چه؟ و تقدير آن چون مى شود؟» عرض كردم كه: خدا از هر چيزى بزرگ تر است. حضرت فرمود كه: «آيا در ازل چيزى بود كه خدا از آن بزرگ تر باشد؟» عرض كردم كه: پس بفرما كه معنى آن چيست و تقدير آن چون است؟ فرمود: «خدا بزرگ تر است از آن كه به وصف در آيد».

۳۲۱.على بن ابراهيم، از محمد بن عيسى بن عبيد، از يونس، از هشام بن حكم روايت كرده است كه گفت: از امام جعفر صادق عليه السلام سؤال كردم از «سبحان اللّه » كه معنى آن اين است كه:«پاك مى دانم خدا را از همه عيوب و نقائص؛ پاك دانستنى». حضرت فرمود كه: «كلمه اى است كه مى فهماند ننگ و عار خدا را از آنچه لايق او نباشد».

۳۲۲.احمد بن مهران، از عبدالعظيم بن عبداللّه حسنى، از على بن اسباط، از سليمان ـ مولاى طِربال ـ ، از هشام جواليقى روايت كرده است كه گفت: از حضرت امام جعفر صادق عليه السلام سؤال كردم از فرموده خدا«سبحان اللّه »۱از آن، چه قصد مى شود؟ حضرت فرمود كه:«دور كردن آن جناب را از صفات زشت، يا دور بودن از آن».

۳۲۳.على بن محمد و محمد بن حسن، از سهل بن زياد و محمد بن يحيى، از احمد بن محمد بن عيسى، همه از ابو هاشم جعفرى روايت كرده اند كه گفت: از امام محمد تقى عليه السلام سؤال كردم كه معنى واحد در نام هاى خدا چيست؟ حضرت فرمود كه:«اجماع و اتفاق زبان ها بر او به يگانگى؛ چنانچه مى فرمايد: «وَ لَئِن سَأَلْتَهُم مَّنْ خَلَقَهُمْ لَيَقُولُنَّ اللَّهُ»۲ ، يعنى: هر آينه اگر از كافران سؤال كنى كه كى ايشان را آفريده؟ البته خواهند گفت كه: خدا» .

1.يوسف ، ۱۰۸ ؛ مؤمنون ، ۹۱ .

2.زخرف، ۸۷ .


تحفة الأولياء ج1
376

۳۲۰.وَرَوَاهُ مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيى، عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسى، عَنْ مَرْوَكِ بْنِ عُبَيْدٍ، عَنْ جُمَيْعِ بْنِ عُمَيْرٍ، قَالَ :قَالَ أَبُو عَبْدِ اللّه ِ عليه السلام : «أَيُّ شَيْءٍ اللّه ُ أَكْبَرُ؟» فَقُلْتُ: اللّه ُ أَكْبَرُ مِنْ كُلِّ شَيْءٍ، فَقَالَ: «وَكَانَ ثَمَّ شَيْءٌ؛ فَيَكُونَ أَكْبَرَ مِنْهُ؟» فَقُلْتُ: فَمَا هُوَ؟ قَالَ: «اللّه ُ أَكْبَرُ مِنْ أَنْ يُوصَفَ».

۳۲۱.عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى بْنِ عُبَيْدٍ، عَنْ يُونُسَ، عَنْ هِشَامِ بْنِ الْحَكَمِ، قَالَ :سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللّه ِ عليه السلام عَنْ «سُبْحَانَ اللّه ِ» فَقَالَ: «أَنَفَةٌ لِلّهِ».

۳۲۲.أَحْمَدُ بْنُ مِهْرَانَ، عَنْ عَبْدِ الْعَظِيمِ بْنِ عَبْدِ اللّه ِ الْحَسَنِيِّ، عَنْ عَلِيِّ بْنِ أَسْبَاطٍ، عَنْ سُلَيْمَانَ مَوْلى طِرْبَالٍ، عَنْ هِشَامٍ الْجَوَالِيقِيِّ، قَالَ :سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللّه ِ عليه السلام عَنْ قَوْلِ اللّه ِ عَزَّ وَجَلَّ : «سُبْحَانَ اللَّهِ» : مَا يُعْنى بِهِ؟ قَالَ: «تَنْزِيهُهُ».

۳۲۳.عَلِيُّ بْنُ مُحَمَّدٍ وَمُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ، عَنْ سَهْلِ بْنِ زِيَادٍ؛ وَمُحَمَّدُ بْنُ يَحْيى، عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسى جَمِيعاً، عَنْ أَبِي هَاشِمٍ الْجَعْفَرِيِّ، قَالَ :سَأَلْتُ أَبَا جَعْفَرٍ الثَّانِيَ عليه السلام : مَا مَعْنَى «الْوَاحِدِ»؟ فَقَالَ: «إِجْمَاعُ الْأَلْسُنِ عَلَيْهِ بِالْوَحْدَانِيَّةِ، كَقَوْلِهِ تَعَالى: «وَ لَـئِن سَأَلْتَهُم مَّنْ خَلَقَهُمْ لَيَقُولُنَّ اللَّهُ» » .

  • نام منبع :
    تحفة الأولياء ج1
    سایر پدیدآورندگان :
    تحقیق : مرادی، محمد
    تعداد جلد :
    4
    ناشر :
    دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1388 ش
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 217367
صفحه از 908
پرینت  ارسال به