۳۳۳.على بن محمد و محمد بن حسن روايت كرده اند، از سهل بن زياد، از حسن بن موسى خشّاب، از بعضى از مردان خويش كه راوى حديث اند، از امام جعفر صادق عليه السلام كه از آن حضرت سؤال شد از فرموده خداى عزّوجلّ:«الرَّحْمَـنُ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوَى»، يعنى:«خداوند رحمن بر عرش استوا دارد». حضرت فرمود كه: «هر چيزى نسبت به او برابر است و بر همه استيلا دارد. پس چيزى نسبت به او از چيز ديگر نزديك تر نيست».

۳۳۴.و به همين اسناد، از سهل، از حسن بن محبوب، از محمد بن مارد روايت شده است كه از امام جعفر صادق عليه السلام سؤال شد از قول خداى عزّوجلّ:«الرَّحْمَـنُ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوَى». حضرت فرمود كه:«نسبت به هر چيز برابر است، پس چيزى به سوى او نزديك تر از چيز ديگر نيست».

۳۳۵.و از او، از محمد بن يحيى، از محمد بن حسين، از صفوان بن يحيى، از عبدالرحمان بن حجّاج روايت است كه گفت: امام جعفر صادق عليه السلام را سؤال كردم از قول خداى عزّوجلّ:«الرَّحْمَـنُ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوَى». حضرت فرمود كه:«در هر چيزى برابر است، پس چيزى به سوى او نزديك تر از چيز ديگر نيست ؛ به اين معنى كه هيچ دورى از او دور نباشد، و هيچ نزديكى به او نزديك نباشد . و در هر چيزى برابر است».

۳۳۶.و از او، از محمد بن يحيى، از احمد بن محمد بن عيسى، از حسين بن سعيد، از نضر بن سُويد، از عاصم بن حُميد، از ابو بصير، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت است كه آن حضرت فرمود كه:«هر كه گمان كند كه خدا از چيزى، يا در چيزى، يا بر چيزى است، كافر است». عرض كردم كه: آنچه فرمودى، از براى من تفسير فرما. فرمود كه: «مقصود من، آن است كه گمان آن كس چنين باشد كه چيزى گرداگرد او را فرا گرفته، يا او را نگاه داشته، يا از چيزى به هم رسيده كه بر او پيشى گرفته باشد» (و تفسير آن حضرت، به طريق لفّ و نشر مشوّش است؛ چه اول به دوم، و دوم به سوم، و سوم به اول، تعلق دارد).

۳۳۳.عَلِيُّ بْنُ مُحَمَّدٍ وَمُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ، عَنْ سَهْلِ بْنِ زِيَادٍ، عَنِ الْحَسَنِ بْنِ مُوسَى الْخَشَّابِ، عَنْ بَعْضِ رِجَالِهِ، عَنْ أَبِي عَبْدِ اللّه ِ عليه السلام ، أَنَّهُ سُئِلَ عَنْ قَوْلِ اللّه ِ عَزَّ وَجَلَّ:«الرَّحْمَانُ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوى»فَقَالَ:«اسْتَوى عَلى كُلِّ شَىْ ءٍ؛ فَلَيْسَ شَىْ ءٌ أَقْرَبَ إِلَيْهِ مِنْ شَىْ ءٍ».

۳۳۴.وَبِهذَا الْاءِسْنَادِ، عَنْ سَهْلٍ، عَنِ الْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مَارِدٍ، أَنَّ أَبَا عَبْدِ اللّه ِ عليه السلام سُئِلَ عَنْ قَوْلِ اللّه ِ عَزَّ وَجَلَّ :«الرَّحْمَانُ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوى»فَقَالَ:«اسْتَوى مِنْ كُلِّ شَيْءٍ؛ فَلَيْسَ شَيْءٌ أَقْرَبَ إِلَيْهِ مِنْ شَيْءٍ».

۳۳۵.وَعَنْهُ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ يَحْيى، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَيْنِ، عَنْ صَفْوَانَ بْنِ يَحْيى، عَنْ عَبْدِ الرَّحْمنِ بْنِ الْحَجَّاجِ، قَالَ :سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللّه ِ عليه السلام عَنْ قَوْلِ اللّه ِ عَزَّ وَجَلَّ : «الرَّحْمَانُ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوى» فَقَالَ: «اسْتَوى فِي كُلِّ شَيْءٍ؛ فَلَيْسَ شَيْءٌ أَقْرَبَ إِلَيْهِ مِنْ شَيْءٍ، لَمْ يَبْعُدْ مِنْهُ بَعِيدٌ، وَلَمْ يَقْرُبْ مِنْهُ قَرِيبٌ، اسْتَوى فِي كُلِّ شَيْءٍ».

۳۳۶.وَعَنْهُ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ يَحْيى، عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسى، عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ سَعِيدٍ، عَنِ النَّضْرِ بْنِ سُوَيْدٍ، عَنْ عَاصِمِ بْنِ حُمَيْدٍ، عَنْ أَبِي بَصِيرٍ، عَنْ أَبِي عَبْدِ اللّه ِ عليه السلام ، قَالَ :«مَنْ زَعَمَ أَنَّ اللّه َ مِنْ شَيْءٍ، أَوْ فِي شَيْءٍ، أَوْ عَلى شَيْءٍ، فَقَدْ كَفَرَ». قُلْتُ: فَسِّرْ لِي، قَالَ : «أَعْنِي بِالْحَوَايَةِ مِنَ الشَّيْءِ لَهُ، أَوْ بِإِمْسَاكٍ لَهُ، أَوْ مِنْ شَيْءٍ سَبَقَهُ».