469
تحفة الأولياء ج1

24. باب در بيان جواز بداء بر خدا ۱

۳۶۸.محمد بن يحيى، از احمد بن محمد بن عيسى، از حجّال، از ابو اسحاق (يعنى ثَعلبه) از زراره، از امام محمد باقر، يا امام جعفر صادق عليهماالسلام روايت كرده است كه آن حضرت فرمود كه:«خدا پرستيده نشد به چيزى مانند بداء و تصديق به جواز و وقوع آن».

۳۶۹.و در روايت ابن ابى عُمير، از هشام بن سالم، از امام جعفر صادق عليه السلام چنين است كه آن حضرت فرمود:«تعظيم خدا نشد به چيزى كه مانند بداء باشد».

۳۷۰.على بن ابراهيم، از پدرش، از ابن ابى عُمير، از هشام بن سالم و حَفص بن بَخترى و غير ايشان، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه آن حضرت در اين آيه«يَمْحُواْ اللَّهُ مَا يَشَآءُ وَ يُثْبِتُ»۲، يعنى:«پاك مى كند خدا نقش آنچه را خواسته باشد و صلاح بداند، از لوح محو و اثبات مى نمايد در آن، صورتِ آنچه را كه خواسته و مصلحت بيند». فرمود كه: «آيا محو مى شود مگر آنچه ثابت باشد، و آيا اثبات مى توان نمود، مگر آنچه نباشد».

1.و بداء بر وزن سلام، به معنى ظاهر شدن چيزى است كه پيش از آن، پوشيده و پنهان باشد و آن، بر خدا روا نيست، وليكن چون در لوح محو و اثبات، تغيير و تبديل در امور به هم مى رسد، اين تغيير را بداء مى گويند و بر خدا روا است، چون اين تغيير، در حقيقت بداء نيست، بلكه بداء نما است و آنچه در احاديث در باب جواز بداء بر خدا وارد شده، مراد از آن، قسم دوم است. و اما قسم اول در امتناع آن در باب خدا، اشكالى نيست؛ زيرا كه مستلزم جهل است و جهل بر خدا محال است. (مترجم)

2.رعد، ۳۹.


تحفة الأولياء ج1
468

24 ـ بَابُ الْبَدَاءِ

۳۶۸.مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيى، عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسى، عَنِ الْحَجَّالِ، عَنْ أَبِي إِسْحَاقَ ثَعْلَبَةَ، عَنْ زُرَارَةَ بْنِ أَعْيَنَ، عَنْ أَحَدِهِمَا عليهماالسلام، قَالَ :«مَا عُبِدَ اللّه ُ بِشَيْءٍ مِثْلِ الْبَدَاءِ».

۳۶۹.وَ فِي رِوَايَةِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ، عَنْ هِشَامِ بْنِ سَالِمٍ، عَنْ أَبِي عَبْدِ اللّه ِ عليه السلام :«مَا عُظِّمَ اللّه ُ بِمِثْلِ الْبَدَاءِ».

۳۷۰.عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ، عَنْ أَبِيهِ، عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ، عَنْ هِشَامِ بْنِ سَالِمٍ وَحَفْصِ بْنِ الْبَخْتَرِيِّ وَغَيْرِهِمَا، عَنْ أَبِي عَبْدِ اللّه ِ عليه السلام ، قَالَ فِي هذِهِ الْايَةِ:«يَمْحُواْ اللَّهُ مَا يَشَآءُ وَ يُثْبِتُ»قَالَ: فَقَالَ:«وَهَلْ يُمْحى إِلَا مَا كَانَ ثَابِتاً؟ وَهَلْ يُثْبَتُ إِلَا مَا لَمْ يَكُنْ؟».

  • نام منبع :
    تحفة الأولياء ج1
    سایر پدیدآورندگان :
    تحقیق : مرادی، محمد
    تعداد جلد :
    4
    ناشر :
    دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1388 ش
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 200328
صفحه از 908
پرینت  ارسال به