۵۰۴.على بن ابراهيم، از پدرش، از حمّاد بن عيسى، از ابراهيم بن عمر يمانى، از سليم بن قيس هلالى، از امير المؤمنين عليه السلام روايت كرده است كه آن حضرت فرمود:«به درستى كه خداى تبارك و تعالى ما را پاك و پاكيزه گردانيده از آنچه نبايد كرد، و نگاه داشته از آن كه نشايد به جا آورد، و ما را گواهان خود بر خلق خود و حجّت خود در زمين خود ساخته، و ما را با قرآن قرار داده و قرآن را با ما قرار داده» (كه ما از آن جدا نمى شويم و آن از ما جدا نمى شود) .
10. باب در بيان اين كه ائمه عليهم السلام راهنمايان همه خلق اند به راه راست
۵۰۵.چند نفر از اصحاب ما روايت كرده اند، از احمد بن محمد، از حسين بن سعيد از نضر بن سُويد و فَضالة بن ايّوب، از موسى بن بكر، از فُضيل كه گفت: از امام جعفر صادق عليه السلام سؤال كردم از تفسير قول خداى عزّوجل«وَ لِكُلِّ قَوْمٍ هادٍ»۱(كه ترجمه آن در حديث بعدى مى آيد)، پس حضرت فرمود كه:«هر امامى، راه نماينده است قرنى را كه آن امام، در ميان ايشان است». ۲
۵۰۶.على بن ابراهيم، از پدرش، از محمد بن ابى عمير، از ابن اُذينه ، از بريد عجلى، از امام محمد باقر عليه السلام روايت كرده است در شرح قول خداى عزّوجل«إنَّما أنْتَ مُنْذِرٌ وَ لِكُلِّ قَوْمٍ هادٍ»۳كه آن حضرت فرمود كه:«رسول خدا صلى الله عليه و آله منذر و ترساننده اى است كه خدا فرموده، و مردم هر زمانى را هادى و راه نماينده اى از ما هست كه ايشان را راهنمايى مى كند به سوى آنچه پيغمبر صلى الله عليه و آله آن را آورده. پس رهنمايان بعد از آن حضرت، على عليه السلام است و اوصياى بعد از او يك به يك».
و ترجمه آيه اين است كه: «جز اين نيست كه تو بيم كننده و ترساننده اى (كه مردم را از عذاب خدا مى ترسانى. يعنى فرستاده شده براى ترسانيدن و بر تو همين بلاغ و رسانيدن است و بس؛ به اظهار معجزات دالّه بر صدق تو، و تو را به آيات مقترحه كه كفّار خواهش دارند، و به اظهار آن بدون اراده ما چه كار؟) و هر گروهى را ره نماينده اى است كه ايشان را راهنمايى مى كند» .
