۶۲۰.احمد بن ادريس، از عمران بن موسى، از موسى بن جعفر بغدادى، از على بن اسباط، از محمد بن فُضيل، از ابوحمزه ثُمالى، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه گفت: شنيدم از آن حضرت كه مى فرمود:«الواح موسى عليه السلام ، در نزد ما است ، و عصاى موسى در نزد ما است ، و ماييم وارث هاى پيغمبران».

۶۲۱.محمد بن يحيى، از محمد بن حسين، از موسى بن سعدان، از عبداللّه بن قاسم، از ابوسعيد خراسانى، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه آن حضرت فرمود كه:«امام محمد باقر عليه السلام فرمود كه: قائم ما چون در مكّه قيام كند، و اراده نمايد كه متوجه كوفه گردد، جارچى آن حضرت جار كند كه: هيچ از شما طعام و شراب و آب و نان را بر ندارد، و سنگ موسى بن عمران را بردارد، و آن يك بار شتر است. پس در هيچ منزلى فرود نيايد، مگر آن كه از آن سنگ چشمه جارى شود. پس هر كه از آن بخورد و گرسنه باشد، سير شود و هر كه تشنه باشد سيراب گردد، و همان توشه ايشان است تا در نجف اشرف فرود آيد از پشت كوفه».

۶۲۲.محمد بن يحيى، از محمد بن حسين، از موسى بن سعدان، از ابوالحسن اسدى، از ابوبصير، از امام محمد باقر عليه السلام روايت كرده است كه آن حضرت فرمود كه:«امير المؤمنين عليه السلام در ساعتى از شب از خانه بيرون آمد، بعد از عَتمَهٍ ^۱ ، و آن حضرت مى فرمود كه: اين كه مى گويم: همهمه اى است كه در عالم، همهمه كمال آهستگى دارد ^۲ ، و امشب شبى است است تاريك، امام شما بيرون آمده به سوى شما با عُلوّى كه نسبت به شما دارد، و پيراهن آدم عليه السلام را پوشيده و انگشتر سليمان و عصاى موسى در دست اوست».

۶۲۰.أَحْمَدُ بْنُ إِدْرِيسَ ، عَنْ عِمْرَانَ بْنِ مُوسى ، عَنْ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ الْبَغْدَادِيِّ ، عَنْ عَلِيِّ بْنِ أَسْبَاطٍ ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْفُضَيْلِ ، عَنْ أَبِي حَمْزَةَ الثُّمَالِيِّ ، عَنْ أَبِي عَبْدِ اللّهِ عليه السلام ، قَالَ :سَمِعْتُهُ يَقُولُ : «أَلْوَاحُ مُوسى عليه السلام عِنْدَنَا ، وَ عَصَا مُوسى عِنْدَنَا ، وَ نَحْنُ وَرَثَةُ النَّبِيِّينَ».

۶۲۱.مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيى ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَيْنِ ، عَنْ مُوسَى بْنِ سَعْدَانَ ، عَنْ عَبْدِ اللّهِ بْنِ الْقَاسِمِ ، عَنْ أَبِي سَعِيدٍ الْخُرَاسَانِيِّ ، عَنْ أَبِي عَبْدِ اللّهِ عليه السلام ، قَالَ :«قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ عليه السلام ، إِنَّ الْقَائِمَ إِذَا قَامَ بِمَكَّةَ وَ أَرَادَ أَنْ يَتَوَجَّهَ إِلَى الْكُوفَةِ ، نَادى مُنَادِيهِ : أَلَا لَا يَحْمِلْ أَحَدٌ مِنْكُمْ طَعَاماً وَ لَا شَرَاباً ، وَ يَحْمِلُ حَجَرَ مُوسَى بْنِ عِمْرَانَ عليه السلام وَ هُوَ وِقْرُ بَعِيرٍ ، فَـلَا يَنْزِلُ مَنْزِلًا إِلَا انْبَعَثَ عَيْنٌ مِنْهُ ، فَمَنْ كَانَ جَائِعاً ، شَبِعَ ؛ وَ مَنْ كَانَ ظَامِئاً ، رَوِيَ ؛ فَهُوَ زَادُهُمْ حَتّى يَنْزِلُوا النَّجَفَ مِنْ ظَهْرِ الْكُوفَةِ».

۶۲۲.مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيى ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَيْنِ ، عَنْ مُوسَى بْنِ سَعْدَانَ ، عَنْ أَبِي الْحَسَنِ الْأَسَدِيِّ ، عَنْ أَبِي بَصِيرٍ ، عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عليه السلام ، قَالَ :«خَرَجَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ عليه السلام ذَاتَ لَيْلَةٍ بَعْدَ عَتَمَةٍ وَ هُوَ يَقُولُ ـ هَمْهَمَةً هَمْهَمَةً ، وَ لَيْلَةً مُظْلِمَةً ـ : خَرَجَ عَلَيْكُمُ الْاءِمَامُ عَلَيْهِ قَمِيصُ آدَمَ ، وَ فِي يَدِهِ خَاتَمُ سُلَيْمَانَ وَ عَصَا مُوسى عليهماالسلام».