۶۸۴.على بن ابراهيم، از پدرش، از على بن معبد، از هشام بن حكم روايت كرده است كه گفت: امام جعفر صادق عليه السلام را در منا از پانصد مسأله از علم كلام سؤال كردم، پس شروع مى كردم كه بگويم كه متكلمين چنين و چنين مى گويند كه حضرت مى فرمود:«كه چنين و چنين بگو». عرض كردم: كه فداى تو گردم، اين حلال و حرامى كه هست، مى دانم كه تو صاحب آنى، و مى دانم كه به آن، از همه مردمان داناترى، و اين مسائل كه من عرض كردم، علم كلام است. حضرت به من فرمود كه: «اى هشام، آيا خداى تبارك و تعالى بر خلق خود حجّت را تمام مى كند به حجّتى كه هر چه خلق به آن محتاج باشند در نزد او نباشد؟».
۶۸۵.محمد بن يحيى، از احمد بن محمد، از عمر بن عبد العزيز، از محمد بن فُضيل، از ابوحمزه روايت كرده است كه گفت: شنيدم از امام محمد باقر عليه السلام كه مى فرمود:«نه، به خدا سوگند عالمى (يعنى: امامى) هرگز جاهل نمى باشد كه به چيزى عالم و به چيزى جاهل باشد» . بعد از آن فرمود كه: «خدا از اين جليل تر و عزيزتر و كريم تر است كه واجب گرداند اطاعت بنده اى را، كه خبر آسمان و زمين خويش را از او مى پوشد»، پس فرمود كه:«اين خبر از او پوشيده نمى شود» (يا خدا اين را از او نمى پوشاند).
49. باب در بيان اين كه خداى عزّوجلّ هيچ علمى را به پيغمبر صلى الله عليه و آله خود تعليم نفرمود، مگر آن كه او را امر فرمود كه آن را به امير المؤمنين عليه السلام تعليم نمايد، و بيان اين كه شريك آن حضرت پيغمبر صلى الله عليه و آله در علم بود
۶۸۶.على بن ابراهيم، از پدرش، از ابن ابى عُمير، از ابن اُذينه، از عبداللّه بن سليمان، از حمران بن اعيَن، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود:«جبرئيل عليه السلام دو انار به نزد رسول خدا صلى الله عليه و آله آورد، پس رسول خدا صلى الله عليه و آله يكى از آنها را شكافت و تناول فرمود و ديگرى را دو نصف كرد و نصفى را خود تناول فرمود، نصف ديگر را به على عليه السلام داد تا تناول فرمود. بعد از آن رسول خدا صلى الله عليه و آله به على عليه السلام فرمود كه: اى برادر من، آيا مى دانى كه اين دو انار چه بود؟ على عليه السلام عرض كرد: نه، پيغمبر فرمود: امّا انار اوّل، پيغمبرى بود كه تو را در آن بهره اى نيست و امّا انار ديگر، علم بود كه تو در آن شريك منى».
حمران مى گويد كه: به حضرت عرض كردم كه: خدا تو را به اصلاح آورد، چگونه مى شود كه على عليه السلام شريك آن حضرت باشد در علم؟ حضرت فرمود كه: «خدا هيچ علمى را به محمد صلى الله عليه و آله تعليم نفرمود، مگر آن كه او را امر فرمود كه: آن را به على عليه السلام تعليم كند».
